Verse : 1

Omuzlarıma devrilen tüm yabancılara selam
Bugün dürüstlük yan cebimde yalancılığa devam
Zaman eridi gitti avuçlarımda kim geride kalan
Bir ömrü mahvettim de yok farkına varan

Sayfalarca öfke, saatlerce stres
Akşam altı kalk yataktan aksiyonum bitmez
Unutmak istemek için her gün içmek fayda etmez
Hatıralarıma masadan kalk desem de gitmez

Bi kere dur benimle gel bırakma beni tut yakamdan
İnan öyle korkutur ki hayat dışarı çıkamam odamdan
Son kalan içki param sol cebimdeymiş meğersem
Hem de artık giymediğim beyaz pantolonda

Hayatıma kim değdiyse mutlu değil ve olmucak da zaten
Bütün şarkılarımın hissiyatı vücut bulur yok bahanem
Büyüdükçe nefret ettik insan seven yok bitane
Kazanmadık kaybettik ve bak ne hale geldi hane

Nakarat (x2)

Bu çukura düşsem çıkamam
Bana elini versen diyemem
'Kendime zor yetiyorum”
Desen hak veririm, bırak beni de git sen !

Verse : 2

Evim soğuk içimde sevgi yok ve artık gözlerim karardı
Dertler eskisinden daha da fazla artık
Sesim çıkmaz oldu ellerim sarardı
Büyüdük ve büyüdükçe bu bokun içine daha da fazla battık

Mazi oldu birçoğu hatırası batsın
Bazı dostlar hep biriksin ve de hep yanında kalsın
Yalan yüreklerde vücut bulan kadınlar hafızamda saklı
Benim odamdaki hayaletler afitap bi sanrı

Ama en azından gerçek olan ölmek
Ve ruhum ölene dek önüme bakarım amacım kördüğümü çözmek
Tam direkteyken işin aslı kendi yolunu diretmek
Her ne yaparsan yap bu hayatta kalıcı şeyler üretmek

Ben denedim en azından hayalindi bu şarkı
Gene kendi başına kaldın Özgür yağmur alan terasında
Öbür ucunu gördün dünya denen yalancının
Ama üstüne yıkıldı tüm şehir sen kaçamadın enkazından !

Nakarat (x2)

Bu çukura düşsem çıkamam
Bana elini versen diyemem
'Kendime zor yetiyorum”
Desen hak veririm, bırak beni de git sen !