Kayra Verse:

Kanar beynim durduk yere acır içim

Donar kalbim durduk yere kanar beynim

Orda mıydım? Durduk yere tırlatırdım

Erken ölmüş herkesin rüyalarından uyandım!

Bir anda parçalandım ve yoksulluğa alıştım

Bak bi izle iyice bak bu şehri seyret

Gördüğün ne varsa korkulardan ibaret

Neye delalet sence sebepsiz cinayet

Kireç kuyularında vicdan bunu kabul et

Görmedim yok duymadım yok hepsi gerçek

Herkesin bu kanbur sırtına hançer incek

Hani bilirsin sarhoşlukların karanlık anı

Bişeyler anlatırken aniden duran zamanı

İçinde kaybolan tanımsız ve dilsiz hıncı

Daha fenası yürekte mıhlanan inancı izle

Ordayım ben işte!

Bu yolların tam ortasında şu koskoca hayata

Tek bi laf kafamda

Ödeyemezsin hakkımı, ödeyemiycen asla!

Ödeyemiycen asla!

NAKARAT:

Gölgen bile yeter, sen yeter ki yürü birazcık anla!

Her şeyi yaz bi kenara benim aklıma gir bu da biter zamanla

Sana zor geliyor bak, benim üstüme yok yere geliyorlar

Ama geçiyor hayat yine...

Her yeni sorun bana yol veriyor da

Her şey sona eriyor bak, yeni başlamışken henüz

İmpala Verse:

Bu şehrin kalabalığında kaybolan ölümlü hayatlar
Elinde çay sigara gaste dağılan hatıralar

Kafamda kuruntular ve yorulan hafızamdan geriye kalan

Tek dalımsa simsiyah bulutlar

Şimdi öyle ölmek olmaz

Yarım kalan hatıralar mezarlara sığmaz

Okyanuslar ağlamakla dolmaz hisset kendini

Bi bitse dediğin her şey başladıysa tekrar

Kopardıysan ipleri ve de karardıysa ekran

Daraldıysa ruhun tek başına ağladıysan her zaman

Çıkar bu ütülü gömlek gardropta kalsın ellerimde kan var

Sözümü tuttum her zaman hayatta benim elimde zarlar

Bütün kirler üstümüzde olsa bile çıkar zamanla

Gördüm ölüler bile olmamaktan bıktılar zamanla

Burda şarkılar kravat takar yürek dağlar her şey

Burda doğmamış bebekler ağlar yüzü asıktır herkesin

Ve haneler dağılır 30'da hayallerini terkedip

Burda yorulmuş iki adam şarkı söyler boşluğa

Şöyle bir bakınca akıp giden zamana

Durduk yere her şey durduk yere anla
!