1. Verse:



Sır ol, hüzün ol ve aşk ol kayıplara kalk

Ahmak ağlatan bir yağmur oldu kaderim bak

Bana ne yaptın sen? Ben bana ne yaptım?

Mutluyuz el ele verip boğduk ben içinde beni ah!

Çıkmaya yeltenirken bedenimden ruhum

Çektim tuttum, dur nereye? Daha hiçbir şey görmedin

Geç yerine! Öyle kolay değil sessizce süzülüp gitmek

Eski kesik bi flashback'le göz yaşı dönecek

Bedelli ve zoraki bir bekleyiş benimki

Köprünün ikiş ucunda da ayrılık nüksetti yok belkisi

70 bin melek kanatlarıyla semaya doğru çekse de

İfrit bile bekler yarını ilişmez bana bu gece

Ağlayan onların yorgun kanatları ben değilim

Sorma halimi iyi olurum ancak sen mutlu olursan bebeğim

Yer beğenirim kendime cehennemden her gece

Küçük bir şairin koskocaman ıslak nameleri gene

Çalar şimdilerde gönül playerımda usulca

Kol gererim geceye gündüz gittikçe düşmanlaşmakta

Ve şimdi şizofren bi köprü eski bi hayal satar bana

Görürüm dokunamam gerçek olsa can katar cana



Nakarat:



Şizofren bi köprü eski bi hayal satar bana

Görürüm dokunamam gerçek olsa can katar cana

Kaç yaraya satsa da çok zenginim alırım

Ardından baka kalmak basar damarıma



Şizofren bi köprü eski hayaller satar bana

Hiç geri çeviremediğim gerçek olsa can katar cana

Uğruna hergece binlerce kez ölmek koymaz ah!

Hissedipte söyleyememek batar bu canıma



2. Verse:



Kaç senedir kayıbım bulamadım senden sonra kendimi

Kapı kapı aramışım meğer her birinin imçinde seni

Dolanırım şimdi sisli sokaklarında hasretin

Hep yanlış kapıyı çalıp tutuşurum kaderimle ladesi

Bedeli yüksek yazgısı tümsek mabedi

Mahiyeti en az maliyeti kadar acıtır kalbimi

Sanırım buymuş tüm marifeti ancak mücerretimi parçalar

Sonra döner geri dönence gibidir akıbeti

Sana dönmesin diye tuttum onu söylemedim sevgimi

Ne fayda bir yaratılmışız ismimiz ruh ikizi

Ne zaman üşürsen şarkımı dinle ve beni hayal et

Nerde olursan ol gelirim yaa olsa da masal ne renk

Tacımı gör, imkansız aşkların efendisiyim ben

Ne kadar denkleşemeyen denklem varsa bil benden

Eminim buna başka bi yere aitsin sen

Belki behişte belki de yerin yalnızca buzdan kalbimde

Seni bir şarkı yaptım yazdım kağıda her hücreni

Olur da bigün aşkına sadık kalmaz da

Seversem başka birini, yüzüme çarpsın şarkımla hislerim

Döndürsün beni geri parçalanarak dizlerim

Korkardım bu büyünün bozulacağından gerçeğe dönünce

Bu dudaklar tenine mi ait? Bu gözler yüzüne mi?

Unutmak mümkün değil ama sanmazdım hiçbirini bir daha

görebileceğimi olsa bile yalnızca bi hayalde..