1. Verse:



Anla işim taç takmak değil

taç başka varyasyon benim işim müzik yapmak eğil

kırmızıydı kibir yorganı çektim üstüme

Guliver gibi ufaldım içinde bi hiçti yazın büstüme

Dev oldum terleyip yorganı açınca

Diploma verdi kader hah bilem kaç notum ah!

Karamsarlık kendini üstün görmekle eş

Negatif her düşünce görmeni engeller keş

Dert insanın bi organı o olmazsa olmaz

Eksik olur insan onsuz mutluluğa ayıkamaz

Bu sebeple onu reddetme, tüm uzuvların

yerinde kalsın ve dalsın hüznün sabır nehrine

Kıvranmak ve kararsız kalmak için zaman yok

Harekete geç, Bir bakmışsın okumuş selanı hoca

Alnın çarpar tabuta

Megalomani yatar her melankoli nöbetinin altında

Aslında kimseden farkın olmadığını anlayınca

Kara duygular erir kara kutuda

Hata yapmanın normal olduğu kalbur altında

Anlattım şarkımda kim bunun farkında?



Nakarat:



Erişebilmek için uzandım parmak ucumla

Bu çok güzel bir sayfa çevirmeye devam

Hücuma ne hacet çek aheste aheste

Elim sende ve sağır işittirir bu beste



2. Verse:



Bakmakla görmek arasındaki kocaman fark

Yaşam devam ederken sanan var herşey dark

Anlayacaksın er geç, parketmem de geç

Ruhun defterinden bihaber bi sayfa bu ser, pes!

O bir şer! yes, plazmamda herkes

Denk spot ışığına değil kimse kesik mum, es!

Dengeler hassasmış, korumaksa tasabaz

olsa da günüm geçmez hatasız, bu cefa az,

Kış cefa yoksa yok sefa!

Burda kazanılan kime? kim neye? ne nereye fayda? söyle

Sunumumun kritiğini yapsan da bu

devir daim sandığın derviş ve alimlerden ayin

O kanlı terli törenler herkes için,

göremez karıncalı fenomenler, biçim biçim dilim

milim milim ilim peşinde sonsuz bir film

Tenefüs yok ki ezgilere çalsın zilim

Serilir önlerine hörmetten doğmuş bi kilim alçak gönüllülerin

Kaç tane bok varsa göt uşağında

Aynı sayıda da renk vardır gök kuşağında bilin!



3. Verse:



Hayal kırıklıklarıyla dolu bir günde

Bir türlü söylenemeyen sözlerin üzüntüsüyle ağmaysan sen

Hiçbir şey göründüğü gibi değildir diyene kadar

Kurbaya prenssin, prenses İnsomnia�yken

ister gül ister ağla acı her zaman baki

Ağlamayı önermez bu masal, süregelen eski

perspektifini söker alır yerinden

3 tebessüme sayar, yerine koyar yenisini bedavaya!

Güçlü olmanın kurgu kaldırım sokaklarında

Bebekken kaldırır ayağa, ya da attırır

ileri yeni bi adım daha, hadi kalk ayağa!

Fikrin dosdoğru olsun ya

Her yokuşun inişi var, her inişin de çıkışı

Bu açıdan iniş mi hayırlı çıkış mı?

Hangi yokuş çıkarken kolay olmuş ki zaten

Nefes nefese kaldım düşlerime tırmanırken

Yokuş aşşağı süzülmekse basitti zaten hep

Köpeğimi saldım tasmamsa kendimmişim

Neyi teptim neyi aldım ve neyi yaşadım acep?

Yolum hoş görünür lakin çetrefillidir be

Aynı, ağır bir nesne, beynin yıkanır

drug, sex gibi tadı hoş ama geçici bi hevesle

ilintili soğuk terler, inişli çıkışlı yerler

önümdeki labirentte göze batan nitelikler