verse1:
yalnız adam boş sokağın makbul ziyaretçisi
bu şarkı değersizin tek kalışa tepkisi
anlaşılmaz kıymetsizin gelmesiyle gitmesi
kurban olan hangimizdir, katilimiz hangisi?
ezberledim düşe kalka varlık ile yokluğu
gün geçtikçe artmakta insan yoksulluğum
an gelecek sendeleyeceksin an gelecek üzüleceksin
işte sen de böyle beni seveceksin
yaslansan da omzuma kollarım hiç dayanmaz
yıpranan bu aşk mağduru ağlamadan avunmaz
güvendiğim onca kapı kilitli var bu işte çelişki
kader benim faytonum ve karamsar bir seyirli
geçilmez bahtının sert yolları
hayat elimden aldı benim en sevdiğim şarkımı
anımsadığım bir sen kaldın, sen de yarım kaldın
bende adın kaldı, şimdi yalnız kaldım!

nakarat:
iki satırlık vedanın adresi kalbim, kaygım bunda ya
eski püskü yalanlarınla mümkün değil beni kandırman
derman salkımı benden haciz ki batar gider güneş ufkumdan
gitmek bana hiç çare değil ki kalsam yanıma da varmazlar

verse2:
alaca bir karanlık sahici bir korku
artık zifiri siyahlık bir ışığa varmalı
kurduğun bütün düşlerinden teker teker sıyrıl
benimle biriktirdiğin anılardan vazgeç
umut döküntüleriyle selamladım huzuru
sana verdiğim sevgimin yoktu inan kusuru
dönde bir bak aynadaki yansımana, gördüklerini anlat bana
beraber ağlaşalım uğruna
dramatik bir sonla kurtuldum başımdaki saçmalıklardan
öten bülbül misali haykırışlardan
nefsi kanaatimle takasladım ben an be an
ben de müşkül yollarda kayıp verdim yığınla
nacizane müşrifim ki harabeye varacak
kim çetin savaş ardında daim dimdik duracak
muhtemel bir katilim şüpheli gözler üstümde
sarmaş dolaş hislerim ulaşamıyorum kendime