giriş:
öyle içten değil belki öyle içten değil
asıl benim demek istediklerim sende hapis
böyle üzgün böyle kırgın böyle canım üzüldüm
bir gün herkes kopar gider anla bunu!

verse:
benim bütün kemiklerim şuan kırıklarla örülü
eğer yazıyorsam bil ki sade acımdan
terke maruz bırakılır duygular ve benliğim
kimse burada olmasın yeter bu rapçiye fakir halleri
şimdi derdi salla kenara senden bahsedelim
bence üzülmek hakkın değil
kırılma ama bencil yanın gözde diken batar batar acıtır
düşünmek çift taraflı, bir anda olsa düşünmek
karşındaki insanı
hem de erdem olur
bazen seni düşünmek elzem olur
şimdi gitmek abes olur
dipnotlarım önüme çıkar zaman zaman gereksiz
hemen tuzla buz olur camdan vücut sebepsiz
ah şu dilim şuan barut adın deyse infilak
mayın tarlasında evim alışkanlık kör bıçak
şimdi gelip nefretinle bildiklerimi söyleme
velhasıl bilmediklerim yüzümde bir leke

nakarat x2:
bilinmez beni bulma
ateşin yakar dur bana sarılma
üstüne üstlük giden sen
şimdi beni herkese sorma