Taladro:

Sende sevmedin mi benim gibi?
Umutla günaydın deyip
Gecene doğmadım mı ay gibi?
Aklına gelmedim mi deli gibi?
Bu sürgün aklı başımdan çıkarıp atar
Hüzün bi nehir gibi akar da durmaz
Bağırsan duyulmaz sesin (duyulmaz)
Kanatmayan bulut bi tırnak yelesidir ki umut
Koparıp atsan da bi yüzü kopmaz
Kafandan at bunu

Yine de içimde gelmeye bir niyet var
Ama korkuyorum
Çünkü pencerenizin altında yarım saat beklediğim
Her günüm efkâr
Senin dışında istedim tüm aşk filmlere reklam
Sitem mi bu?
Hayır, aşk dediğin biz olur mu?
Yokuş yukarı bedenim hep
Ne denir sonum bu
Cennet'e güneş ol, başka türlü yok oluru
Çünkü ben bir meleğin kanatlarına yük olurum

Sevemem, koşamam, bilirsin sessizim hep
Hissizim de karşına al kalbimin işsizi de
Son gemi gitti ve kış rüzgârı esti bile
Soran olursa bu gençte eskidi de
Söndüm say, öldüm ya da birkaç kere gömdün say
Gönlüm toy benim gördün kaç gece öldüm say
Kaç fırtına aldı kaç dolunay kâbus?
Akan tüm yaşlarını bir günlük ömrüm say

Nakarat (Taladro):

Bırakın kalsın her şey bohçama ömür koydum
Adını sayıklamaktan mı dudaklarıma ölüm doldu?
Bi cinnet oldum bi cennet oldum odana
Artık aşk değil de ölüm koydum adına
Bırakın kalsın her şey (her şey) yıkılmış her ne varsa
Ne göle hayat ne kuşa ömür artık ağlamazsa
Sevda, aşk, ölüm diye anlamazsa
Bırakıp giderim kadınım almam artık adını ağza (x2)

Orkun:

Ve sonra kurudu sevgiler gönül tasında
Her mevsim bir başka aldattı bizi ve renkler başkalaştı
Bu sensiz kaçıncı sonbahar, sayma ben alıştım
Adına yazdığım her şarkı oysa kendimden kaçıştı
Heveslerim kursağımda takılı
Gözlerimse yollarında çakılı kaldı
Mesafeler bahaneydi
Mecburi çekip giden mutlak arar bulurdu özleseydi
Ertelendim, bazen öfkelendim aşklar hep tuzaktı
Her giden bir iz bıraktı kader deyip sustum (sustu)
Sustu şarkılar benimle, söyle kim suçlu?
Şimdi her sözün bir kuşku uyandırır, özlemin yalan bırak
Uzakta kalsın hallerin, yalancı her vaatlerin
Kader kısmet deriz bazen dilden düşer bir isim
Gençliğimiz rüzgârlar da savrulan küller gibi
Annem şuan çok uzak ve bir de memleket özlemi
Yaşlandıkça omuzlarıma daha da binen yük gibi

Nakarat (Taladro):

Bırakın kalsın her şey bohçama ömür koydum
Adını sayıklamaktan mı dudaklarıma ölüm doldu?
Bi cinnet oldum bi cennet oldum odana
Artık aşk değil de ölüm koydum adına
Bırakın kalsın her şey (her şey) yıkılmış her ne varsa
Ne göle hayat ne kuşa ömür artık ağlamazsa
Sevda, aşk, ölüm diye anlamazsa
Bırakıp giderim kadınım almam artık adını ağza (x2)

Yekta:

Severek ayrı kaldık hak değildi helak olduk
Verdiğim şu beş yılımda gençliğim de helal olsun
On yaşımda babam gitti sevgi neydi bilmiyordum
Yanındayım diyenlerin, yalanlarını dinliyordum
Hayatımda gelen yok, tek bildiğim gidenler
Beni sevmesini ummuştum hayatımı sikenden
Ölüme doğru gidiyorum burada tek yolcu benim bak
Son kez gülerim yüzüne, el sallarım trenden
Nasıl bir gülsün öyle her yerin dikenden
Sana mutluluklar dilerim gülüm dilek sigaram biterken
Ben çok bişey de istemedim, muhtaçtım sana
Ne bilim ya
Son kez sarılsaydın giderken
Yazamam bilirsin seni, çok güzel anlatamam
Gücüm de yok bitmişim, karanlığına parlayamam
Affet beni olmayan seni terk etmek zorundayım
İntihar mektubum bu artık acına katlanamam
(artık acına katlanamam)

Nakarat (Taladro):

Bırakın kalsın her şey bohçama ömür koydum
Adını sayıklamaktan mı dudaklarıma ölüm doldu?
Bi cinnet oldum bi cennet oldum odana
Artık aşk değil de ölüm koydum adına
Bırakın kalsın her şey (her şey) yıkılmış her ne varsa
Ne göle hayat ne kuşa ömür artık ağlamazsa
Sevda, aşk, ölüm diye anlamazsa
Bırakıp giderim kadınım almam artık adını ağza (x2)