Verse1:
Bu konuşmaların çoğu aynalarda yalnız geçti.
Hayallerim buzlukta, bu baharda sensiz geçti.
Penceremden bakıyorum, kuşlar bile isteksiz
Nasıl bi sonbahardır bu neden bu kadar sessiz?
Bugün matemden farksız lanet olsun odam!
Şaştı rotam. Nerde benle gülen ağlayan?
Yağmur yağardı elin elime kenetlenirdi.
Yağmur sonrası o yağmur dinmemeliydi diye üzülürdük.
Sarılır koklardım saçını!
Bilirmisin terk edilen nasıl yaşar hayatı?
Çok acı evet kader, belki de biz çizerdik.
Bir birimize kızınca çekip giderdik.
Duygularım ortada, sen satırda saklı gizli.
Yazdığımı bilme ama hissetmen yeterli.
Ağlayınca "yazık" derler. Belki acırlar..
Zevk-i sefa bazen de müntehaydı kararlar!

Nakarat:x2
Bir hayal kur; içinde sen ve ben.
Bir dur, dinle bak! Gitme yok neden.
O sözlerinden çılgına döndüm,
Yarına varmıyım? Hayal mi? Yok ben almayım!

Verse2:
Gözlerimi karanlığa çok mahkum ettim ben
Bazen göz yumdum ben bazen gözümü kapadım.
Görmek istemedim bilip duymamak gibi
Sevmek istemedim sevip sevilmemek gibi.
Acılar çekildi elbet, gelişti istem dışı
Benden iyi kim bilebilir acep güzü kışı?
An ve an ve her an, eriyip biten bu insan.
Dünyamı yakıp yıkan, kimi zamanda çare olan.
O gözler var ya yalancı and'ın gibi.
Kulakların çınlasın şimdi seni andım gibi.
Dün gibi hatırlıyorum "artık bitsin" deyişini.
Seçme şansım olmadı, yalnızlıkmı mübahtı?
Artık yeter bu insanın gözleri karardı.
Bu son karardı gördün, gözlerim de nefret vardı.
Hala yaşıyorum, bi yanım güçlü bi yanım yorgun
"Seviyormusun?" diye sorma! sıkarım bi kurşun!

Nakarat:x2
Bir hayal kur; içinde sen ve ben.
Bir dur, dinle bak! Gitme yok neden.
O sözlerinden çılgına döndüm,
Yarına varmıyım? Hayal mi? Yok ben almayım!