KAYGI
Karanlık hayatların ışıklı bahçesidir mutluluklar bitek başına gelince anlarsın
Kırılmış kalbin içine girdiğinde boş umutlar yakanı bırakmaz o günler usulca ağlarsın
Benim muharebemde kan dışında göz yaşımda baskın haklı olduğum bi konuda haksız olan surat askın
Sinir taştı beynim ölümden beter bi acıya çattı düşüncemin içinde sen bu kez yoğun bakımdasın
İyi niyet yüzünden olur benim kaybedişlerim sesim kulaklarda hüznü anlatırken tek dileğim
Kalem dursun yalancı dursun hareket etmek dürüst olanın hakkı doğru yol bulunsun
Eğer yakınlarındaysa ölüm kaçış yok bilirsin parçalanmış sayfalarına güzel sözler eklemelisin
Gözünün önünden geçerken hayatın bir el tutup ölümü beklemelisin. . . Ölümü Beklemelisin !
NAKARAT X2
(POLEMİCK)
Duydugun şu 4 kıtada biriktirirken hayatımı ben
rüyalarında gördüğün o boşluğun içindeyim .Söyle Nerdeyim
Bilmeli çoktan küsmüş bu hayat ezelinden, kaçamaz ecelinden
Al elimden senelerimi . Sus ama !
KADRAJ
Buse aldığım kadın bu şehre çöken karanlıkta uzaklaştı düşüncemden vebalı gülüşler
vedalı ömürler dahası ölümlerle canlanan şu fikirlerine saygı duymak yüzünden
Bugün hüzünlüyüm durgunluğum gönülden güvence aramadım ki kalbin içindeydi kabilem
ve sergilendi resimler açıldıkça defterlerin tozlu sayfalarına yansımıştı özlemim kenetlen
Ay çekerken kendini bulutlarının arkasına yüzüme yansımazken nuru göz çukurlarımda yağmurlarla
Islatıldı hayallerim ve tutuluverdi ümitlerim hüznü terkederken benim benim sevgilim
Aynalarıda tanırım tek bedende çift surattı onlar gökkuşağına siyahı yakıştırmaz gök söz
ver bana birikirken yağmurlarım şehrimin hatırası olsun gözlerimde kanlarım günahsız
NAKARAT X2
(POLEMİCK)
Duydugun şu 4 kıtada biriktirirken hayatımı ben
rüyalarında gördüğün o boşluğun içindeyim .Söyle Nerdeyim
Bilmeli çoktan küsmüş bu hayat ezelinden, kaçamaz ecelinden
Al elimden senelerimi . Sus ama !
GİRYAN
Bir gönülden bir ömürde kaç tabut kaldırır insan ?
Figanım gem kokarken,
yalana boyalı kaç cümlen firar etti söyle umumi dudaklarından ?
Fuzuli özürlerine varlığın kadar inanmam.
Bu devran birgün kepenk kapar ya vakit tamam
O güne dek sürmemeli tahammülsüzdü bu dram
Ökçe aleve merhaba derken erken elvedanı an
Saf bu hali keyfe kahya ettiğiniz yetti lan
Yakamı bırakmıyordu tozlu hain hatırası
İntikal edince akla istiyordum intikamı
İstifaya yüz tutarken duymuyordu çığlığımı
Şeytanına hibe etmiş körelttikçe vicdanını
Köhne anılar uykusundan kurtulurken tebessümle
Telaşı gafil etsin geç kalanları önümde
Neyse artık değeri yok o güllerin bu bahçede
Soluk bu şehri soğumadan terk ediyorum eylülümde
NAKARAT X2
(POLEMİCK)
Duydugun şu 4 kıtada biriktirirken hayatımı ben
rüyalarında gördüğün o boşluğun içindeyim .Söyle Nerdeyim
Bilmeli çoktan küsmüş bu hayat ezelinden, kaçamaz ecelinden
Al elimden senelerimi . Sus ama !