Daldı gözlerim benim, benim yerimse çok derin
Yazmak zor olsa gerek böyle derdi defterim
Ben kim miyim? Zihinde kalan birikimim
Kin hesap sorar düne ben bugünde bilginim

Sırtımı dayadım duvarlara
Yeter artık kalmadı sabrım tükenir
Veremedi umudu boş koy üşenir
Bende mi silsem böyle mi düzelir?
Hiç mi şu kalbin sızlamadı ulan
Nasılda vurdun kelimeleri
Kendime çok mu güvendim acaba
Baksana geçemedim elemeleri.
İlham perimi verin bana geri
Tutamadım ilhan veren elleri
Göz göre göre gitmek çok zordur
Üşütür esen şu yelleri
Gözümün içine baka baka deme bana bitti
Kalbimi aldı ve gitti
Bensiz bir yol oda bunu seçti
Aynaya baktım bu adam tekti
Sıkıldım artık ben bu hayattan
Bak bu hayallerin hepsi bayat lan
İşte bu kâbusun ismi hayat lan
Medet umdun sen yatalaktan
Çıkmaz yol bak çık bu sokaktan
Dönüp arkana bile bakmadan
Karalama geçmişi boş koy gitsin
Böyle yazılmış madem bitsin.

Ziyaretim geçmişe bak bu rüyada
Yaşamak çok zor anla! Misafiriz bu dünyada
Çocukluğumu geri ver bana dünya!

Sebebi ziyaretim laflamak biraz beyaz kağıtla
Epey büyümüşüm ben onca yıl içimde kaygılarla
Geçen zamana aldanıp ta anlamazmışım
Meğer yanımda kimse kalmamış çocukluğum tadında
Her adımda yeni bir mutluluk yeni bir sevinç vardı
Her heveste yeni bir özlem yeni bir umut vardı
Özgür olmak dört çıtayla yapılan uçurmam kadardı
Apartman arası oynanan o maçlar hatırlandı
Birden anımsadım babamın ilk bisiklet alışını
Ve ilkokulda oturduğum cam kenarı arka sırayı
Dizlerimde açılan her bir yarayı dert edipte uyuyamazdım
Neyse çok konuştum olun içime dert olur demek
Emeklemek gerek hayatta her adımsa bir emek
Islanır bu sayfa elbet çocukluğumu düşünerek
Zor mu geldi düşlemek, hayat demek kader demek
Geçen zamanı çaresiz özlemek..!

Ziyaretim geçmişe bak bu rüyada
Yaşamak çok zor anla! Misafiriz bu dünyada
Çocukluğumu geri ver bana dünya!