Verse1:

Uyku nedir bilmeyen bu adamın derdi neydi

oysa hayat kendi geldi derdi verdi bayro

en sonunda nefsi kendi yendi söz verdi kendine

kimseyi ortak etmez kendi derdine

bir hayal düşün ve düşlerinde gerçekleşmeyen

gerçekleşmeyen hayallerin sonunda hep bir düş

bugünlerde mağlup olmuş hisler yok dövüş

mutlu günler hep tuzakmış mesafem uzak görüş

küçük çocuk dilek diler kolonyalar uçar gider

sözlerim bıçak biler gücüm yeter ömür nedir geçer biter

sayfalarıma damlayan bu ter hayatı tribe bağlayan yüreğim yeter

gözlerimde tek bir damla vardı şimdi yaş seli

20 adım ileri attım bir adım dönemedim geri

3 tekerli bisikletinse saklı kaldı hep yeri

paramparça uçurtmam hayallerin kırık beli



Nakarat:x2

Özendiğin geçmişimden gelen kuş gelipte benim omzuma konsun

sandıkta saklı tozlu resimler o düşle duygularıma gün doğsun



Verse2:

Dün kafamda planlar ve bugün yoktu yerinde

çok plan hayal yıkarmış kalp azrail elinde

kaybolup giden ne varsa bak şu şişenin dibinde

yüceltmekse sana kalmış insan insanın dilinde

silah yoksa belinde rüzgar esti eski şahsın yerinde

nereye gider umutlarım ve böyle sürüler halinde

çok mu zorladım bu kalbi yoksa çok mu darbe vurdular

zamana karşı bir siper mi lan

hayallerimse yüzme bilmez çok derinde kaldılar

hasımlarımsa seyredipte keyfe kedere daldılar

hayatla önce dalga geçip sonra kardeş oldular

elini kolunu sallayıpta kalbi benden aldılar

hep bir keşke umutlarımsa tek bir deste

insanoğlu çok garip ya dertler olmaz heveste

kaybolan bu düşlerimle kurduğum sınıf bu beste

ışık görmeyen bu kalpse bak sonunda güneşte.



Nakarat:x2

özendiğin geçmişimden gelen kuş gelipte benim omzuma konsun

sandıkta saklı tozlu resimler o düşle duygularıma gün doğsun