NAKARAT X2
Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı
Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım
Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım
Ve belki de geldiğim yer en son duraktır

Yaşananları ben yaşamamış gibiyim
Dışarıdan baktığın zaman sakin ve sessizim
İçime atıp biriktirdiklerime inat oturup bir karar verdim
Bunca olayın üstüne kendimle sohbet ettim

Hayat kötü ve çıkamıyorum bu paradokstan
Yaşadıklarımdan sonra yansın yalan orman
Ben öldüğüm zaman fırsat kollayan akbabalar alır organ
İçimdeki her şey kül oldu çünkü savaş başladı çoktan

Kaybediyorum seni, beni yavaşça ve sessizce
Fikirlerim ilerlemeden sabit kalıyor yerinde
Ben bu savaştan yorgun çıktım yıllar uzadıkça uzuyor
"Belki de bir şeyler uzuyorsa güzelleşiyordur"

NAKARAT X2
Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı
Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım
Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım
Ve belki de geldiğim yer en son duraktır

Bitti her şey sanki hiç yaşanmamış gibi
Belki aniden bitti, kafamda kurarken yıllar geçti
Kimbilir, kalbim acı duyuyor ben hissetmiyorum sanki
Ne olacak bu oyunun sonu ne olacak benim halim

Hislerime kulak verdim onlar bile yanılttı beni
Kurguladığım her şeyi yazdım bir kağıda hazırladım tezi
Beş yıldır devirmeye uğraşıyorlar rapte bu devi
Umut Sokağı'na düşene kadar her şey feciydi

Kalktım ayağa tekrardan
Yıldım eski yıllardan
Dört bir yanda yandı hektarlar
Benim hayatım kadar yok sıradan
İnsanlar, elimi tutan yok herkes bırakan
Tarafta, ben düşerken yavaştan, daha içimden çıkmayan
Düşünceler var, her yer bana deplasman
Üzülme dostum bu da geçecektir birgün olmayacaksın dışlanan
Düştüğün o merdivenleri tekrar tırmanan
Düştüğünden eskisi kadar hızlanan
"Kaçmayacağım beni yargılayacak olan sınavdan"

NAKARAT X2
Attığım her bir adım elime yüzüme bulaştı
Sonra Umut Sokağı'na düştüm, durmadım dolaştım
Kalbime gömdüğüm kötü, eski anılarıma ulaştım
Ve belki de geldiğim yer en son duraktır