Kahroluşlarım bitti mi Tanrım, neydi... benim günahım
Bak bana bıktım artık hayattan, getirdiklerinden ve götürdüklerinden
Vazgeçtim zamanımı çalan onca şeyden, acılarımdan ve hayallerimden
Lütfen gel karşıma geç bahsedelim, senden ya da benden ya da eski bizden

Kafanı kaldırıp bak bana lütfen (lütfen) sence bu yaşam çok mu güzel?
Kafamın içerisinde dönüp dolaşan senaryolar, bu hikayenin sen neresinde?
Zerre kadar yerim olsa kalbinde ve bunu bilsem, ben vazgeçmezdim bizden
Bir sonuca varsa bu rüya ve bunu bilsem, uyanmak falan istemezdim

Neye inanmak gerek veya neyden kaçmak gerek, onu bunu bilmem
Ben hayatıma rotayı çizerim, gerisiyle pek ilgilenmem
Birisi gelir birisi gider hayat böyle bir şey, ben birisini kaybetmek istemem
Her şeyimi en iyi zaten siz bilirsiniz, ben hiçbir şeyi bilemem

Seni görüyorum ama eskisi kadar umrumda değil, çünkü her şeyi sen bitirdin
Yazdığım karanlık anılardan ve karamsar şarkılardan, bu kalpte kalmadı tek anın bile
Sorsan pişman mıyım.. tabiiki değilim tatlım, böylesi kesinlikle daha iyi
Artık sana gel demeyeceğim çünkü, gelsende bu kalp kabul etmez seni

Soğudum bu Dünya'nın kalpsiz insanlarından, ben çık dedikçe dahada girdi hayatıma
Unutmak istedikçe zihnim daha çok hatırlattı, eski ben değilim ama unutamadım
Böyle yaşamak benim lanetimdir belki, belki silmemek daha iyidir her şeyi
Bu Dünya içinde farklı farklı hikayeler, ben yaşayan tek ölüyüm