Sokaklar bomboş geliyor artık gözüme çünkü kalmamış insanlık
Gelip gidiyorum arada bütün herşey benim düşüncelerimden farksız
Kimler geldi geçti hayatımızda ellerimizde kalan koca bir hiçti
"Ve bizim kurduğumuz hayallerde duman oldu ve uçtu gitti"

Sokaklar bomboş herkes teknolojinin kölesi
Artık var benimde yaşamayıp ölesim
Birisi gelsin ve bana yaşamanın anlamını söylesin
Neydi yaşam? Hayatın acı yüzü mü yoksa sırtımdaki bir bıçak mı?

Sokaklar bomboş bugün en kötü günümdeyim
Gelip giden insanların yarattığı nesildeyim
Bir gencin elinde kalan son hayal gibiyim
Bu rap ise hayatımda yaptığım en kötü hatalardan birisi

Kaçtım hep yalanlardan ve yapılan yanlışlardan
Korkmaya başladım kendimden ve vereceğim zararlardan Konular kapattım ben ve saklandım saçma sorulardan
Çözüm aramaktan sıkıldım ve bıraktım hayatı akışına

Artık sadece sokaklar değil hayatımda bomboş
Bütün herşey bitti benim için seni son defa gördüğüm yerde
Ve kelimeler de kelime kelime kalacak yerinde
Ve sorun hiçbir zaman sizlerde değil bende

Kendime güvenmedim ve korkak bir hayat geçirdim
En ufak ayrıntılara takılmadan kendimi geliştirdim
Bende her zaman seçeneklere karşı seçici biriydim
Ancak önümde kalmadı bir seçenek bile şimdi

En şanslı insandım şimdi hayattan sıkıldım
Zaman geçirmek için saçma sapan işlerle uğraştım
Kaç sayfa yazsamda senin için bir önemi yok ben çoktan sınırı aştım
Senle benim en iyi anım o sokak lambasının altı

Önüme bakıp yürümedim hiçbir zaman
Hayatım bitti benim kalbimdeki bir kırıktı ellerimde kalan
Senin beni sevdiğini yıllar sonra öğrendim ve iş işten geçmişti
Hayatımda olan biten bundan ibaretti

Artık unuttum ben eskiyi ve baktım önüme artık bir kalem var elimde
Önümde bir kağıt ve yan yana getirilmesi gereken bir kaç kelime
Var ve benim yazmam gereken bir kaç tane şarkım
"Ve benim son sözüm de hayallere dalan biriyim"