Nakarat 2×


2×
Bi insan tuzaklardan ne bekler uzaklardan
Hiç sevmediğim aşk konusu mahallemde döktü kan
Birer birer hüzne boğdu zifiri her akşam
Karanlıkta yıl geçirdim yanarım hep dert falan

#Yönüme doğru yansıyor mutsuzluk diyarları
Yoluma doğru ilerlerken beklenmedik göz yaslari
Ölüme doğru kucak açtım sabahın loş ışığında
Nereye doğru ilerlicek insan oğlu yanlışıyla

Yoruldu ruhum artık gözlerimin gördüklerini
Masamda dedi-kodu iftiraya ölenleri
Sahnemde kinli yüzler etrafımda gölgeleri
Rüzgarın sarstığı toprak sayfalarımı kirletti

Ağustosun ilk sabahı uyan denen bi ses
Yataklarıma serilmişti Geceden duran stres
Gözümü açmak istemezdi içimdeki buruk ses
Dalga geçtiniz bir cok kez fakat kesilmedi nefes

Koruyup kolladığım dostlarımdı vefasız
Bir cok insanın gözünde hakandı hep haksız
Peki döktügüm bu yaşlar neyin imtihanı
Hercai yüreklerdi sadece bu yolda karlı


Bi insan tuzaklardan ne bekler uzaklardan
Hiç sevmediğim aşk konusu mahallemde döktü kan
Birer birer hüzne boğdu zifiri her akşam
Karanlıkta yıl geçirdim yanarım hep dert falan

Yıllarını hastanede geçirmiş bi ruh hastası
Bu yürek geçmişin kos koca bi sancısı
Psikolog dahi derdime bakıp kahkaha atardı
Dert mesaisindeki her akşam'ım araftı

Kapanma karanlığa yarınlarını hatırla?
Pes etme soluk alki yıkıldığını sanmasınlar
Başar artık gülmeyi ve menfaate uğrama
3 günlük dünayada ihanete rastlama