Ben istanbul ayazında yağan yağmur gibiyim
Öyle doluyumki baba ağlasam dinermi
Damlayan göz yaslarıma elalem gülerdi
Çelme taksada insanlar durup söverdim

Okul hayatımda bundan bir kaçyıl önce bitti
Maddi durumdan dolayı olaylar iç içeydi
İş hayatını sorma her günümde stresli
Üç beş kuruş için tabi insanoğlu değişti

Aşk hayatımı sizlerle paylasmayı sevmem
Neden diye sorlasanız vardır büyükbir neden
Masallarda kaldı aşkım büyük bir gizem
Aydınlık yansımadı bugünde pncereme

Dinmez oldu olaylarım her geçen gün yazarım
Tamam git artık desen emin ol anlarım
Olsun gülümser yüzüm öylede böylede
Bugün düşlediğim günler tabiki zirvede

2. verse :

Piskolojimi zorlayan durumlar yaratıldı
Hayatımnda hergün olay beyin artık bunladı
Nefret ettiğim varlıklar sahnemde yer aldı
Eski halden eser yok gören herkes şaşırdı

Uykusuz yorgun gözlerim kaç vakittir özlemsiz
Bi yanlışım varsa gelip yüzüme doğru söylersiniz
Sanmıyorum hiç kimseye bi zararım dokunmaz
Fazlalaştı günahlar dualar kabul olmaz

Cocuklugum mahvolmuştu ıssız park sokağinda
Düzelmem çok uzun zaman almıştı bak aslında
Uzun zaman sonrasında gözlerim hep uzakta
Yaptığım hatalara gülüyorum şuanda

5 yıl oldu hayatımda düzen falan kalmadı
Yazmamın tek nefreti kin nefret ve sevgiydi
Her satırımda anlam vede biraz kifayet
Insanlara sor bakalım anlarmı beni güzel