Ados:
Durduramazsın beni çoktan yaktım çadırları
Şu gökyüzü battaniyem tüm erzağım kahırlarım
Arkamdan su dökme lütfen bahanem kalmasın
Boşuna hüzne çalar fasıl zaten duymamaktı kasıt

Benim manzaramda sürgün adamların huzurlu yası var
Gitmek için geç bile kaldım yolların yaşı var
Sor bakalım hayat ne istemişte çöktü başıma
Omuzlarım geniş çünkü onurdur dert taşımak

Falcıya sor nasılsa gerçeklerden uzaksın
Ben anlatırsam kızarsın bilirim kaldıramazsın
Demirdağdan aşıp gidiyorum yalnızlık duraksız
Ardımda kalanlarsa artık düşümden ıraktır

Düşünmeye vakit çok sinirim yerli yersiz
Dilerim bıraktığım yerde yaşarsınız bensiz
Hiç halim kalmadı beklemek cehennemden farksız
Kızma bana evim gökyüzü çatısız damsız

Nakarat:
Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım
Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım
Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı



Allame:
Durmuyorum bu dünyanın vaat ettiği yerde
Yerim yurdum yok güzelim lanetliyim gelme
Söz verdiğime bakma yalnızlığıma davetliyim dilber
Sonra ses etmeden gittim veda etmeyi bilmem

Burada gökyüzünün mavisi bile suç baya
Dedim ya yalnızlık zorluyor beni manevra yapmaya
Sen olmazsın dedi hayat gururum güç dayandı
Kanatları yanan bir kartalım yüzüm yok tekrar uçmaya

Benim gecem günüm hüzün konuşmamın faydası ne
Ölüm çıksa dahi kayda geçmem olmasın vesile
Yaşamam için her hangi biri görünmezin toprak evim
Dünya ayaklarım yolum hayatın bitmesine

İçim boş bu garip çalgının ruhu var konuşuyor
Beni bu teller anlatırken garibanlık susturuyor
Sarhoşum benimle dans eden şu geceye kızgınım
Unuttuğun saatleri hatırla zorla ağla diyor

Nakarat:
Kalmam artık toprakla yandım nehirde aktım
Çadırlar açtım yalandı kaçtım zamanı aştım
Ruhumla baktım ne var ki göremedim ufkum karardı