Benim sağım solum belli olmaz
Kafam atar kapına dayanırım
Ben insanları, insanlar beni zorlar
Her yer napacağımı söyleyen filozoflarla dolu!

Bi'gün bağırır çağırır, bi'gün içime kapanırım
Bazen sevgi sarmaşığı gibiyim, bazen nefret yaratırım ben.
Hatta galiba öptüğüm yerden kanatırım
Sevmeyi böyle öğrendiğimdendir ki herkes bana kırık.

Bazen çocuk gibiyim, bazen yaşlı.
Bazen çok isyankarım susamam, bazen inançlı
Bazen pamuk gibi, bazen babam kadar inatçı
Kısaca bazen kendim gibiyim, bazen ilaçlı!

Sağım solum belli değil.
Olmam gerektiği gibiyim bazen sanki, olduğum değil.
Belki de bu yerde yalnız değilimdir korktuğum gibi
... Tüm dünyada aynıdır yokluğun dili.

Bazen yağmuru severim, bazen güneşi, bazen karı.
Manzaram güzel de havam yarım.
Peki bana nasihat veren insanlar beni ne kadar tanır!
Ben özgürlüğü severim, toplum aptalları!

Bi'günüm sağlıklı geçerken, bi' günüm alkol
ve her gün oturup birkaç satır söz karalarım banko.
Huzursuzluk yazdırır bana çabalarımdan çok
ama sen gülüşlerimde gizlediğim yaralarımdan kork.

Bi'yanım özgür, bi'yanım köle
Burada alevlerin içindeyiz yok mu yangın gören!
Rengarenk bi dünya.. algı böyle
Senin de sağın solun belli değilse benle şarkı söyle! Hadi!