Verse 1:
Hissetmiyorum hiçbir şey
Yaşananları bir kalemde silsek diyorum
Gülücükler apar topar kaçar
Acılarsa çekilmeye istekli olur

Rüzgar eser savurur bi' yana
Belki kaybolmazdık bilsek bi' yolu
Ve yükseldik, bu da pek problem olmadı ama
İnmekti zoru

Yol yoktu bize
Mutlu ya da mutsuz fark etmez son sondur
Tatlı bi' yemeğe acı sos koyduk
Ve sanırım artık çok doyduk

Çok toyduk, kandık hayallere
Bu hayatın kurduğu komploydu
Artık bunu kabul edelim
Biz ne mutlu bi' çift ne de iki sıkı dost olduk

Tabi tabi sorun bende, cevabın sende
Her anım belalı devası gerçekten yok
Merakın vefatı günahlarına olur mu
Tek bir sevabın perde?

Kaba dilimden kabahatliyim
Hazırım cehenneme bana gel artık derse
E bilirim ter alnımı delecek alevlerin içindeyim
Hakkım bu sen artık gelme

Yalnızım bu caddelerde ben
Yalnızım o sahnelerde bile
Sahte gülüşerin içinde kendime
Vurduğum acımasız darbelerle

Dayanamadığım raddelerde
Durmak istemediğinde kan bedende
Tam tepemde günahlarımla göğsümde bir boşluk var
O zaman kalp neremde?

Nakarat (Deniz Gürzumar):
Buzdan kalbimi yakabilirsen
Bu paslı duvarları yıkabilirsen
Gezerim kimi bulutlarda
Ararım huzurlu bi' dünya
Zamanım dolmadan hatırla
Kaçalım başka bi' diyara
Yok olmadan



Verse 2:
Gitmek değil korkum geri dönmemek
Zaten altımdan kaymakta zemin öylece
Emin olmamak değil korkum emin ölmemek
Toprağa anıları düne seni gömmemek

Gömülmek geçmişe
Gerçek olmayacak hayallere ve likörlere
Görmemek kaçan trenleri
Bi' dilsiz anlatırken beni körlere

Hiçliği getirir gelişim
İstemiyorum buysa kaçınılmaz değişim
Peki benim burada ne işim?
Bu çabalamalarım ne için?

Var elimde iki gram sevincim
Ama bilirim o da gelip geçici
Dumanım yükselir bulutlara martılarla sevişir
Ruh eşimi deşip bırakmaz geçmişim peşimi

Saçlarıma yağan kar gözlerime indiğinde yağmur oldu
Ve benim yağmurlarımda bulut yoktur
Umutla mutlu oldum
Unutma suçlu oydu

Umut kuruntuların hududunda kudurmuştu bir avuç çocuk
Ve yetişkin olduk çabuk
Yaraların acıları kimi zaman dinse de
Asla bağlamadı kabuk

Ağlamadı canım aşk pahalı bi' hobi
Bu bana bağlı bile değil duvarım paslı bulanık
Uykularım kaçtı yanımda yastığın
Onla hayallerimi boğdum rüyama astım

Ve kâbuslara kalktım yastayım
Başka bir evrende rastayım bana öyle bakmayın
Birkaç haftadır transtayım
Yok olurum elimi bırakmayın

Nakarat (Deniz Gürzumar):
Buzdan kalbimi yakabilirsen
Bu paslı duvarları yıkabilirsen
Gezerim kimi bulutlarda
Ararım huzurlu bi' dünya
Zamanım dolmadan hatırla
Kaçalım başka bi' diyara
Yok olmadan