[Verse 1]
'Kalk pislik!” der gibi uykum kaprisli
Hâlâ yanımda durman bi' nebze narsistik
'Beraber biz düze çıkarız.” derken yan çizdin
Aslında sen tatlı değildin, ben munchies'dim

Boşuna kurulan her hayal, her umut yaratır travma
Oynamam biçilen rolleri, olsa da senaryo frapan
Bi' miktar komedi, bi' miktar gerilim, bi' miktar drama
'Mutlu son olacak.” diyerek kendimi kandıramam

Kanatıp duruyo' (o benim) yaramı kanatıp duruyo' (kan akıp duruyo')
Önce bi' gardını alıyo' sonra da kendini kapatıp vuruyoAnladım sonu yok, gitgide aramız soğuyoO bir melek değil, rüzgârda kanadı kopuyo
'Sorun yok, sorun yok” dedikçe kendime karanlık boğuyoÜstüne düşünmek gereksiz zorluyo', kafamı yoruyo'Kapandı kabukla” dedikçe deşiyo', yaramı yoluyoBu yoldan geriye dönüşüm yok artık, zamanım doluyo
[Nakarat] (x2)
Hayat yalnız kalmak için fazla sertse
Kader bi' gün gelir de beni seçerse
Ya izlerin hiç silinmezse? (silinmez)
Adım '52 Hertz”; bilinmez

[Verse 2]
Uzayın boşluklarındayım, acımın dindiği yalan
Kendimi bildiğim kadar varım, zaafımı sildiğim kadar
Bile bile kaybedeceğimi, şansımı denediğim zaman
Bir umudun peşinde sürüklenip tavrımı sevmediğim anlar

Mutsuz değilim, umutsuzum; kadehimin içinde buzun pusu
Bi' başıma yürürüm, tekim; yine de ikimizin adına da huzursuzum
Akan zaman o eski defterleri bi' köşede buruşturur
Ve açılan tüm yeni sayfaları, kavrulan ateşte buluşturur

Yüklenip yarıda kalan o aşkları sırtıma
Mutluluğa yelken açayım derken başladı fırtına
Açıp yeni bi' pencere, bakmak isterken camları kırdılar
Kaçamam koşarak, kaçamam uçarak; anladım hızlılar

Kurakta kalbim ve sevgiler tropik, bu yalnızlık kronik
Saymadım, kaybettim kaç kere; bilirsin tutamam skor hiç
Bırakıp, vazgeçip takıldım ve geçtim kendime torpil
Geziyor Satürn'de dolphin, Venüs'te mor fil, bu sanki morfin

[Nakarat] (x2)
Hayat yalnız kalmak için fazla sertse
Kader bi' gün gelir de beni seçerse
Ya izlerin hiç silinmezse? (silinmez)
Adım '52 Hertz”; bilinmez