Geçerken yıllar önümde ayna gülüyor
Sanki ben değil bir başkası derken
Kalan yarısıda inancın fayda etmez
Kaybolan zaman değil elimdekiler
Bu gece sanki (bana gül) doğmamak için direniyor
Kurduğum hayalin öncesinde yaşamam gerekenlerin ortasındayım
Ben içimde kalan onu toprağa koymadan önce unuttum elini tutmayı
Kimileri monotonluk derken kimileri takılır hayatta kıl payı
Benim için hayaldi alamadan büyüdüm rüyalarımdaki sarı uçurtmayı
Korktuğum her gün getirip aklıma gülümseyip kalkarım bu yataktan
Yerleri çamurlu o sokaklar şimdi keşkelerim için bir anahtar
Bir gün seversen onda kendini bul ama o bile görmez yok olduğunu
Ya da kim bilir ölmeyi unuturken yaşamak dedikleri belkide bu

Nakarat
Dünya dönüyor içinde yalanlarla
Kimse sesimi duyamıyor
Yıllar geçiyor içinde kalanlarla
Kimse kendini bulamıyor
Nereye kaçsan hep aynı peşinde tuzak
Yola çık hadi sıla yeterince uzak ve tamamı yalandan eritme yumak
Unufak parçalara kesildi bu kalp sar yaramı çabuk DEF'in kolları kırık
Ulaş bana betonu, duvarları yıkıp beni sor bana dar alanı çok kalabalık
Çok denedik hayatla bir dost kalamadık
Yaradana arz
Oda sabrı dener yüreğimdeki sevgiye saflık eder
Sözüm ona sana değil gemi battı gider
Düşman savaşı soğuk ve kanlı sever
Bu bir gerçek hepsi yalan dünya düzeni yıkar beyni paşam
Bak anlamadan eridi ve gitti zaman
Düştüm eline ve kesildi kafam
Gördüm yaşadım
Üstü kalsın bana bugün lazım
Ve dünkü aklım yere düştüm
Kanadı yaram küstü şansım
Dürüst savaştım bana güldü hasmım
Dost dediğin orospu günlük anlık
Beni sırtımdan vurdu düştü gardım
Bırak bir derdi kederi gürültü yapsın
İhaneti gören üzülür mü sandın
Düşünürdüm kalktım inadına sana
Geldin bıraktın ihaneti bana
O sevgini yaptım kıyafeti kara
Bir öyle bir böyle idareli kafa
Dürüsttüm aslan ve kaybediyorum
Bana düşen haktanda pay veriyorum
Hesap basitmiş kes at vakit bu
Ömrü baştan bir say geri koçum

Nakarat x2
Dünya dönüyor içinde yalanlarla
Kimse sesimi duyamıyor
Yıllar geçiyor içinde kalanlarla
Kimse kendini bulamıyor