Oldu yine sabah! bu kez gözde dolan çapak.
Perdeleri kapatsamda&güneş penceremde doğar.
Mutlu olmak yalan tıpkı masallarda kalan;
Çocukluğum gibiydi ya o da sokaklarda talan

Ben mi büyüdüm... ne yani ben mi büyüdüm?
Neden zaman akar giderde hep sorunları mı büyütür?
İnsan neden yardım elin kirli ve çıkar güdülü?
Derdim olduğunda dostum bana hep mesken görünür

Gerçek dediğin bigün olur, hayallerini soyar;
O gün yapma dersin odur senin yalanlarına konan
Veya yalanlarına kanar o an cepte yoksa paran;
Sevgiyle büyütsende tüm çiçekler birgün elbet solar

Ellerimle yazarım bu masalı, kader gelir siler.
Yolun sonu geciktikçe; öfke sol kolumda keder.
Mutlu muydu kalan... hep mutlu mudur giden?
Veda vakti gelir; ne yapsanda mutluluklar biter.



Misafirler bekliyorum kapımın bozuk ziliyle
Asla yazılmayacak şarkılarla dilimde
Kaygılar var içimde umutlarımda dair
Boşa çıkacaklarını bilsemde bitmesinler diye

Bahislerimi özledim kaybettiklerimde dahil
Birde demek istiyorum hayat yeterince adil
Günaydınıma cevap verse duvarlarım kafi
Yani yaşamak için neden aramaktan daha iyi

Sahi başarmış olurmuyum erkenden ölsem
Yada aranıza karışıp anlatmayı denersem
Konuşsam sövsem nefret edip gülsem
Bu oda beni tekrar kabul eder mi bilmem

İçim gibi her sigaramda kararıyor bu perdem
Hala göğsümde saklı ama duman altı erdem
Arkadaşlar biriktirdim paketlerimde hepten
Sayıklıyorlar içimde neden neden neden neden