Kalem kendimin katili yok ruhumun tarifi
Yazıp çizsede yırtıp atar bu defterin sahibi
Ben hakikatin mağduru dertlere konu tam dibe
Ruh halim alimlik yapar sıkıntıdan bi sahile

Bak gine kan gözüm önüm dolu yönüm sağır
Görüp kaldırıp yüklendik ondan gözaltları ağır
Tam tamına varım yokum belirsiz bu duygu denen
Keyifsiz ve zaten histe saklı en zararlı kahır

En kararlı en karanlık odası bu düşüncemin
Yarası dur kanasın da doğruyu saklamasın
Anları katlasın atla geçmişin atlasından
Anlamazsın onun çıkıpta deşmişi yazmasından

Eş girip bir az bilinmez harf dilde zehir
Dilindeki bakla bekledikçe içte erir
Yerin dibine bildikçe giresin gelir
Güven yani huzura hoşçakal denir



Yazıp çizdiğim defter hayalimin hapisi
Odasına tıklatıpta kaçar oda kalemi
Haberi yok içimin hep özü yara kabini
Gelir bizede problemin en tazesi



Öldüren bi yöndür hemde gömdüler gözükmedi
Göz içlerinde yalan denen kördüğüm hiç çözülmedi
Közün yeri duygu şimdi körün gözü net
İçimde alevlerin şehri tüm cihanda çölü tek

Kalemlerin savaşı gri kalan düşmeyen yok pek
Konu dostluksa dur çünkü gelip bulur yek
Elimde yalnızlık oynunuysa peş peşe gel per
Fakat güvense bu tur kurcalama koy yere pes per

Olan biten ter sonuç ihanet olur git
Hayal ve umut arttıkça seslenen hayat derki bit
Kayar belki iris sanki birken dert oldu bin
Git gide dibe doğru yükseliş hep daha fazla in

Aniden gelir ve sana güzel gözükürde kir
Temizlik hiç birine yakışmadı görmesende bil
Perenal hep yazıpta çizme biraz kalbinde sil
Gözüme bak düşün ve sonsuz bi karmaşığa gir