Verse 1:
Kararım kesin, yardım eli beklemiycem
Artık endişemi kabullendim, geçmiş günlerimden
Tecrübeli, gibi düşünsemde tam olarak değil.
Ona yakın, 'yüzde altmışâ€ desem; o biraz daha iyi

Ama genede, şüphelerim tetiklerken kaygımı
Daha sade zihin vede korkusuzluk arzularım
Hayattan, sonuç belli kurtaramam paçayı.
Aksi halde inan bana, kaçamazsam yanarım

Bi düşün! On yedi'de bölünürken uykuların
'Yirmi yedi nasıl olur? Naparım ben?” korkusuyla
Zevk aldığım hiç bişey yok, bu dinlediğin de alışkanlık
Ölmediğimden kaydediyom, üzgün vede amaçsızca

Kızmasın, bana dair beklentisi olan varsa
Çünkü, hiç bi' zaman söz vermedim hatta.
Hep kaçamak cevaplarla geçiştirdim olayları
Anla! Bu halim çok duyarsız anla

Nakarat x2:
Konu kilit bu iş benle ilgiliyken tamamen hem
Kim bilir, sakladığım bişeyler de vardır hala
Tedavisi ilaç değil, kutu kutu çekmecemde
Ölmedikçe geçmicek bu, ölmüyom ben zorlasamda

Verse 2:
Kimsesiz, daha zor ama dahi naif bi' hayatı
Yaşıyom, evrenin bi' oyunu bu baktığımda
Eşit seçenekli, kimsenin bilmediği
Tahmin bile etmeden, izlediği, gizemli bi' sona

Gidişini, süslüyo bu küçük mutluluklar.
Alışveriş, keza tatlı soslu parçacıklar.
Hiçte bile, bulaşmadım deyip kandırırsam.
Tükür bana, bu raddeden sonra arınamam

'Neden?” dersen, haklı bulduğum, sebeplerim var.
Kaygılarım nüksederken sabit kalamam
Kafa dağıtmam gerek, ütopyana, dahi olup
Dünya benden büyük, bu seferlik unutcam bunu.

Kendi çözümüm, yapmam gerek varmış gibi gücüm
Başka türlü, düzelmiyo kaçıp kendim gördüm.
Ölüm tek yol, en azından kendim için.
Bi' gün duyduğunda bunu Milis yapmış dersin.

Nakarat x2:
Konu kilit bu iş benle ilgiliyken tamamen hem
Kim bilir, sakladığım bişeyler de vardır hala
Tedavisi ilaç değil, kutu kutu çekmecemde
Ölmedikçe geçmicek bu, ölmüyom ben zorlasamda

Geçiş:
Gerçekleri saklamıyom bilmediğin şeyler
Üstesinden gelmek için, direttim ben dersem eğer
Bi' önceki ne inanmayan pas geçicek bunu ama
İnanan da benden değil tanıdıklar sahte.