Kırıntılarını bırak ve sonra git ani.
Kendimi bulabilirim fani.
Her şeyi bi kenara bırak be hain.
Her umut bàki !
Öyle mi ? sorun neydi anlamadım güçtü
Sözde mi ? saltanatın kendiyle göründü
Tek bi' yol var fakat gitmek için ölmek gerek.
Yol yakın ama buna mani, hasret.
Ben yoruldum sözüm-gözüme değdiğinde yaşlanır
Bu can başımı alıp gider, uzaklar telaşlanır
Geriye bi' ton dert bıraktım canla başla savaştım
Velhasıl gördüm onca haset, bunca zaman ufaldım !
Yanıma sokulma
Beni benden alma
Bu can nelere kadir ?
Bana hesap sorma !

Nakarat x2
Belki geçer zaman, rüzgàr fayda
Benim ahıma mihman !
Gönlüme dert-tasa RÀNA !

Ben kendimi bulamam.
Yanlış olan var.
Doğru olanlar.
Beni yanlışa atma.
Bunu bana yapma !

Badireler can sıkıcı, bunlar dilime pelesenk
Olursa yani her şey aynı, gün geçer yanımda tek
Dumanla etrafımda kimse yok, gücüm biterse
Dayanmak için, bi' tesadüf gerek ! budur çare.
Şimdi eskiyen satırların bi' farkı yok nedense
Gülüşler aptallık örneği, bu durumda gülünmez
Benim olan, benimle yürür bundan gayrı gidilmez !
Bi' durum varsa söylemek için zamanım el vermez !
Kimse kimseden ne eksik ne fazla
Cesaret inancın kefili, bunla aynıdır ecel
Vakit mi ? beklemez bayım ölüm zaten bedava
Şımarma sende fani bende öyle, mesafeler uzar.
Bana yeter bi' tebessüm
Size kalsın her geçen gün
Buna razıyım istemesemde
Sona vardım göremesende !