Part 1
Bu benim hikayem alıştığım bi kıyafet gibi yapıştı cümleler dilime kafiyeler kifayetsiz biçare metanetsiz bi çok gün meteliksizdim bi çoğu da şerefsiz fakat mermileri isabetsiz adım KingSize sanırım unuttunuz yıllardan 2002'ydi fırlattığımda sprey kutusunu bak hala yeraltında Joker paçası çamurlu ve hala Eskişehir gibi havası bulutlu derdimin farkına var beynimde hep fırtınalar çıptım kanat olmadı yine rüzgar tenimi yırttı sabahtan akşama dek yazdım sıkılmadan bazen kızdı babam geçerken hızla zaman fırsatlarını tut yakala bırakma sakın koşarken hayallerinin peşinde hep uzar sakalın zaten uzak yarın benden çok uzaktasınız tıkadım kulaklarımı sıkıldım tuzaklarınızdan onları koyarken utanmadınız mı? çıkarken kapıyı çarptım sokakta biri bıçaklı 2 serseri kesti yolumu kaşımı çattım acaba sokaklar hakkında yazdığım kaçıncı şarkım beni bu duruma karşı koruyacaktı bilmem fakat aşılacak bir sorun varsa emanet taşımayacaksın bırak gözyaşımız aksın sözlerim canını yaksın! sokağı görmek isteyenler parçalarıma baksın uyuşturucu maddelerini başkalarına sat bu sözler öylesine yazılmadı geldi derinden hayat hep mücadeleyi gerektirir sen nereye gitsen de hiç kimse sormaz sana derdin nedir herneyse çıkarız hayatın bu dik merdiveninden öldürdüler insanları kendi renginden değilse kendine bir gel dünyayı belki yerinden oynatır tek bir iyilik yapmak ellerinden gelse bi kişiye silah diğerlerine mermi verirler

Part 2
Etrafım laftan anlamazlarla doldu kavgalarım artar ben alttan aldıkça hep zayıf sanarlar muhattab olmadığımda param varsa olur herkes kankam tüm her şey sarpa sarar gelir kötü şeyler akla hadi gerçeği sakla senin götün yerden kalkmazken gücüm hala fazla bu şu demek sen asla beni yargılamaya kalkma zaten konuşuyorsun arkamdan akbabalar kuyumu kazmaktan yorulmadılar ancak pes demedim hiç bir yavşağa! elim uyuştu yazmaktan yeni bi puştun hakkımda konuşmasına takatim yok (daha sakin Jok!) ama şansım yok (daha vaktin çok!) ama kalbim şok geçirdi kara talih son perde bu yol nerde ki çok dertliyim dostlar bile yok bak yine çoktan dibe battım geri kalktım biri baksın yeteri kadar terimiz aktı yeter artık bu benim hakkım! hayat babandan yediğin bi tokat kadar haklıysa yumrukladığın duvarlardan kalmaz hiçbir farkın hikayen eskidiyse çalmaz hiçbir şarkın bundan şikayet etme yaşlanmak için varsın ben anlatmak için yazdım içimi rahatlatma biçimim bu daha fazla dişimi sıkamadığım için bu ritmi tut bazen bi dut yemiş bülbül misali dilimi yuttuğumdan şimdi söz sırası bende bence dinle sus! bunca yıl şansım yoktu vakti bol bi şair doğdu hala şansım az lakin hep sabrım çok şu anda ne olduğu umrumda değil hayli yordu beni hayat fakat bi mikrofonum dahi yokken olaya dahil oldum en başta kimdim bilmiyorum en sonda başladığım kesin bu benim hikayem sonuna kadar aç sesi! yoluna girmez hiçbir şey sen çabalamazsan ertesi gün herkesi kaybedersin kapanır hayat perdesi

Nakarat
Sonunda güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma... kimsin sen? kimsin sen? kimsin sen? söyle kimsin sen? boş ver yanımda yoktu zaten hiçkimsem!

Kaderim güneşin doğuşunu bi kere bile göremeden ölmek olsa da karanlığına teslim olmam
hayallerimin ışığına sığınırım sakın adımı sorma... kimsin sen? kimsin sen? kimsin sen? söyle kimsin? hikayenin kahramanı ve katili benim böyle bilsinler!