İnfaz verse :
Hayaller suya düşer yaranı deşer
İnsan seni değil parayı seçer
Bak denizden kurtulup karaya geçer
Ateşte kavrulur sırayla ecel
Zamanla göçer yalanla döner
Kazanmak ister zararla biter
Kazayla ölür insan nazarla büyür
İçer gezer en az ayda bir gün hep
Beni sürgün et yere düşmeyecek
Yüzü gülmeyecek insanın bitmeyecek dertleri
Dinmeyecek gözyaşı
Tependen inmeyecek düşmanın
Gizlice kendini besleyecek ellerin
Yeri geldi mi resti çekerim ama
Eski günlerim hiç aklımdan çıkmadı
Esti gürledi soldu çiçekler hep ezdi gülleri
Özledim geri gelmediler, beni sevmediler
Yine terkedilen yine dert ve keder çeker
İnsan kaybeder koşar düşer
Hep yol sarf eder
Yok sabreden kovsamda gel
Tam 7 yıl karanlık boktan senem hep
Dinledim anladım boş tavsiyeler
O cebte kalanı koş taksiye ver lan!
Zor zapteder dost kaybeder
İntihar eder insan borçtan sebep
Yine koşman gerek hep boş caddeler
Seni terketmiş çoktan şeref!
Korkman gerek ortam gerer
İnsan zamanla vurur yerden yere
Kimi kartal kimi kertenkele
Bu dağda günahlar boynuna yerden göğe
Nakarat :
Söndü yine tüm ışıklar kördüğüm oldu çözümler aşılmaz
Anla başından belli ( pes et )
Gözyaşlarınla taşırma bardağı ( susss )
Kaçınca herkes tek başına kaldın
Kabuslara gözyaşınla daldın
Kilitli kapıların açılmaz artık
Joker verse :
Kalbini dinle yaşa gününü gün et
Eğer aksini denersen taşa dönüşür
Kalk! başa dön bidaha ve bidaha dene
Başarı yolunda bitmeyen mücadelem var
Olma parayla kucağa gelen
Benim ayak izlerimi tanır bu caddeler
Etimi kaya gibi keser hayat koşarken
Rap'den ekmek yok evini boşalt terket
Savaştım hep kaçarken onlar
Dolaştım boyumu aşan betonların arasında
Huzur yaşarken olmaz
Anladım güneş neşemle doğmaz
Meşalem elimdeki kardelen
Yaşamak öldürsede beni ne fark eder
Üstüne basın umursamaz yıkar gelen geçen
Bi taraf cehennem bi taraf ecel
Hayat sigarasını bidaha çeker içine
Tek bi çare ver bana yeter
Dertlerimi boğdum sanarken
Baktım hepsi yine içerdeler
Zaman geçerken hep koş durma yetiş
Düşerken bekle tetik çekik
Boş cebim delik yok çetin ceviz misin
Farketmez düşman çekil geri!
Sonbahar üşütür beni ekim gelir
Yine yapayalnız ve de tekim demi
Denedim ölümüne savaşıp
Onurum için harcadım hep elimdekiyle yetinmedim
Ama bu sokak pek tekin değil
Bana bu sofrada ekmeği edin zehir
Seyredin keyif verir yitik beyin
Muhabbetin geyik incir çekirdeği
Nakarat :
Söndü yine tüm ışıklar kördüğüm oldu çözümler aşılmaz
Anla başından belli ( pes et )
Gözyaşlarınla taşırma bardağı ( susss )
Kaçınca herkes tek başına kaldın
Kabuslara gözyaşınla daldın
Kilitli kapıların açılmaz artık