Nakarat x2:
Yine sarmış gönlümü hüsran
Ne yapsan da etmem isyan
Beni sen yaktın.

Uzun zamandır böyle muhtaç olmadım kaleme
Sen gidince bu şehir karardı, sağanak pencereme
Kalbime, ruhuma vurdu
Kokun sinmiş evin heryerine, senden kurtulmayı istedikçe
Sana saplandım, aşkın bataklık kaçtıkça en dibe battım

Her hatanda sevgime yaslandım,son birkaç günde de yaşlandım
Hem ana,hem baba hem herşeyin oldum yaşadıklarım bana hak mı?
Ben onlarca kusrunu kalbime gömdüm, sen ilk hatamda bile kaçtın
Sırf şuan havasını soluyosun diye pis İstanbul'a bile aşığım

Şaşkınım, dargınım, hastayım eşyalarınsa hep baş ucumda
Sana aldığım gül bile paramparça kalbimin tasviri aslında
Dünyamdaki tek yutan elemansın üç milyar kadın da sen etmiyo
Kalpte yaşanır en büyük monarşi akımı yani kalp aşka tekliyo

Nakarat x2:
Yine sarmış gönlümü hüsran
Ne yapsan da etmem isyan
Beni sen yaktın.