Anlatırken seni birden bozulur diksiyonum
Gittiğin o günden beri kâbuslarım bitmiyordur
Ahlaksız bir kargaşa ortasında kayboluruz
Sonra biter tüm filmler sen gidersen ay tutulur
Belki bir derde bir deva bulunur
Ardından serinler damarlar
Ezilir yalanlar
Utanmayacak aynalar ve kalanlar bir daha asla acı çekmeyecek
Hatta gülümseyecek dudaklar
Gel gelelim bana hasret çöker birden
Birde rezaletin tırmandığı yokuşlardan umutlar yuvarla
Vücudumda büyük izler taşıyorken gözlerimde erozyon var
Betimleyen hiç bir cümlem güzel olmaz
Ölümden hüzün olmak bir yudumda sarhoş olmak kadar imkânsızdır artık
Şimdi tekrar âşık olmak
Acına bağışıklık kazanmak, giderek azalmak
Tükenmek, yok olmak, boğulmak ancak bu son olacak
Bana bilmediğim bir şey anlat
Yorgun düştüm en başından anlat
Yeter bu kaçıncı imtihan bak
Yangının tam ortasında yakılmadan yanmaktan bıkmak
Tüm şarkılar ahmak
Gözlerinin ertesinde doğru yoldan sapmak
İnancımı bir kenara bırakmak ve sonrasında her cümlene tapmak
Cennetinde yanmak
Bu ne cüret der şimdi sadakatin şeytanı
Bu kadar da olmaz diyor anne kardeş arkadaşım
Kontrolünü kaybettiğim duygular başkalaşır
Bir insanın bir insana duyduğu şu aşka bakın
Sanki bir halkın tüm özgürlük umutları
Başka bir baharda tekrar filizlenir ve arda kalır
Patlar cam dünya göğe şarkılar saplanır
Şiirler kanar dört yanımda kurtulacağız yardım alıp
Olmadığının farkındayım, her dakika aklımdasın
Tabutlar kaldırılır ve çocuklar kandırılır
Yaralar sardırılır bir yenisi eklenir sabahında
Acısı tattırılır herkes mi onu andırır
Güzel bir masal anlat bir bayram günü mesela
Birbirine girmiş saç sakal üstüm başım paramparça
Gözlerim boş bakar bir şarkı başlar en sondan
Saplanan tüm ihanetler arkamızdan el sallar
Bana bilmediğim bir şey anlat
Yorgun düştüm en başından anlat
Yeter bu kaçıncı imtihan bak
Yangının tam ortasında yakılmadan yanmaktan bıkmak
Tüm şarkılar ahmak
Gözlerinin ertesinde doğru yoldan sapmak
İnancımı bir kenara bırakmak ve sonrasında her cümlene tapmak