Her yerin yara
Ellerinde bağ
Yürürken uçurumlara
Yenildin tüm oyunlara
Ama
Adımın ses getirsin kalk
Bir iz bırak mutlaka
Bitmez devam eder yaşam
Ya düş bir köşede yat
Ya da adımın ses getirsin kalk

Her gün yerinde saydın
Yükler sırtında kalmış
Kolların bağlı tüm umudun tükenmiş
Kapanmış şarkın

Bakarken şaşkın
Ruhun alevler almış
Denizler durgun çiçekler solmuş
Gördüklerin hep olumsuz yanlış

Yorulmuş aklın
Sana sunulmuş kaygı
Yanında uyurken kasvet ne yapsan duyulmaz çığlığın

Unuttun aşkı
Bulutlar aşmış bir öfke içinde
Kalmışken yalnız
Seni yakmış

Düşsende yere düş sen de
Ama güç sende
Hayat her şeye rağmen güzelken
Dene bakmayı hep yüksekten

Yine gül sende
Hayat üçgenler
Doğru köşe ve doğru zaman
Umut hep sende...

Her yerin yara
Ellerinde bağ
Yürürken uçurumlara
Yenildin tüm oyunlara
Ama
Adımın ses getirsin kalk
Bir iz bırak mutlaka
Bitmez devam eder yaşam
Ya düş bir köşede yat
Ya da adımın ses getirsin kalk

Adımın ses getirsin kalk
Kalk, kalk, kalk...
Adımın ses getirsin kalk