Verse 1:
Bu benim suçum koçum.
Günahların görünmüyor ucu bucu.
Şeytan bir yandan bana zapdet diyor kendini.
Anne neden kimse affetmiyor sen gibi?

İnsan bazen iki kelime bekliyor be duvarlardan.
Pişman mısın hayatını boka çeviren buharlardan.
Zift karası ciğerlerim.
Sen beyaz seversen 18'de kefen giyer tenim.

Kafamın içinde var, saçma sapan düşünceler.
Biliyorum kimse kaldırmıcak bir gün düşünce ben.
Hayal, gerçek değil. Düşümse meğer.
Gençliğimi yakarım sen, üşürsen eğer.

Herkes gülseydi nasıl farkederdin somurtanı.
Bu lanet yük artık her an kırmak üzere omurgamı..
Kalp atışlarımı duydun da beni niçin gömdün?
Senin için ölüüm diyordun ya benim için öldün..

Nakarat:
Söndürdüm geride ne varsa
Kurtuldum yapacaklarımdan
Günahlarımı toplasan,
Kime zarar verir benim iyiliğim yoksa?

Yanlışlarım ağlarım kendime.
Yolumu çizerim inan öylece.
Sardunyalar soldu elimde.
Şu gökyüzü şahit seyrine.


Verse 2:
Şimdi kim anlar beni? Odam duman madeni.
Buram buram yâd edip, cehennem mi mağbedim?
O vurcukça 'bir daha” dedim.
Biraderim, aleve ver ki viranemi..

Kül olsun irademiz..
Beden pislik içinde, kalbimiz ise zira temiz.
Ben ölmeden ölme nolur,
Senin ölmen benim için gerçekleri görmem olur.

İçimde ki sevgi sonsuz lan hala.
Bir gün gözlerin dolarsa omzumda ağla.
Bugün bende hayatımı düzen keşi yordum.
Çünkü ben içtikçe sen güzelleşiyordun…

Gerçeklerim yokuştu, hayallerim dümdüz.
Saatin ne önemi var? Aynı gece ve gündüz.
Tüm kapılar kapalı, adım adım sona.
12 metre kare oda, bunun sonu koma.

Nakarat:
Söndürdüm geride ne varsa
Kurtuldum yapacaklarımdan
Günahlarımı toplasan,
Kime zarar verir benim iyiliğim yoksa?

Yanlışlarım ağlarım kendime.
Yolumu çizerim inan öylece.
Sardunyalar soldu elimde.
Şu gökyüzü şahit seyrine.