Verse 1:
Başlangıcı sokakta yaptık üstelik tamı tamına iki kişiyiz.
Bazen azınlık içerisinde azınlık adamların ruh eşiyiz.
Sendelemek bizim alanımız, en hakikati yaşayan iki serseriyiz.
'Bunu biliriz,çoğuna yediririz” diyen herkese kabusu izletiriz.

Kibire hayatın parçası gibi bakan herkesi sanma ki sindiririz.
Dinletiriz,filozof gibi takılan adamları sahneden indiririz.
Bize deme 'Peace” en duygusal anları yaşayıp geleceğe küfrederiz.
Her zaman yasalara uyamayabilen der 'İllegaliz”

Boşveririz en önemlisi keyfin ütopyalarına yerleşmeliyiz.
Gitmeliyiz buralardan hemen kafa dağıtma kafasına girmeliyiz.
Nerde miyiz? Hiç sorma bana. Bu gece birileri sarıyorsa eğleniriz.
Dedim ya iki serseriyiz gerekiyorsa bassları titretiriz.

Çağrışım etkisi yapan her cümleyi bir günde yüz kere söyleyeniz.
Gregorian parçalarından Solomun tarzına geçmeliyiz.
Güneş görmek için şehir değiştirip yine yağmuru dindiririz.
Hayal bile edemeyeceğin kafalara giren tipleriz. Tehlikeyiz!

Nakarat:
Beynine sok bunu! Beynine sok!
Sokağımızın rengi gibi bol, katettiğimiz yol.
Tabi sıradan olmamız beklenemez, hiç tavizimiz yok.
Çünkü bizim memleketin adı 52 Ordu!

Verse 2:
Reddederiz otoriteleri.Bize kurulan her tilkiye yol veririz.
Sabrederiz ama gerekiyorsa nefreti salgılayıp ters teperiz.
Kendini kaybeden bir cellat gibi, sorgulamadan infaz ederiz.
Sana unutamayacağın kadar karanlığı yaşatıp oraya seni hapsederiz..

Ne zaman başlayacağını ne zaman duracağını iyi kestirenleriz.
Şansını kaybedenlerin ismini silerken tereddüt etmeyiz.
Çakalların sonu hüsranla biter. Bu yüzden atakta bekleyeniz.
Bu hüsranı yaşatmak için hayatımızı hiçe sayabiliriz bilirsiniz. .

Biraz da yapacaklarımızdan bahsetsek ne dersiniz?
Kabul etmeliyiz bunu, biz deliyiz moruk öncesi var sonu yok bu işin.
Yapacaklarımıza başlamadan önce konumuzu netleştirelim.
Eşi benzeri olmayanlardanız. Zuladaki viskiyi gömmeliyiz

Eşdeğeriz,kafamıza göreyiz. Kafamızı bozan her şeyin engeliyiz.
Kapalı kapıları açtığımız an boğulduğunuz gölette karadeniziz!
Tadımızı kaçıranları diskalifiye ederiz, gelir keyfimiz.
Siz 'Kimsiniz ulan?” diye dövünüp dururken, farkındalığın peşindeyiz biz!

Nakarat:
Beynine sok bunu! Beynine sok!
Sokağımızın rengi gibi bol, katettiğimiz yol.
Tabi sıradan olmamız beklenemez, hiç tavizimiz yok.
Çünkü bizim memleketin adı 52 Ordu!