ECT Matizadam:
yol çok uzak fakat emin değilim yinede, son durak elim..
Beni öldürün, beni öldürün, beni öldürün son isteğim.
umrum dolabı hayalinle dolu yine giyip açarım ben çiçekleri
Deli gönlüm, deli gönlüm nasıl kabullenirsin beni hiç etmeyi
Yürümez sandığımda kalbimi ağladım, yürüdüm gördüm halimi
Her duyguyu önüme koyan ölüm olmasa canım çekmezdi daimi..
veda neyi değiştirir ve sevişmeyi söndüren doğan güneş midir?
Beni öldürün, beni öldürün, beni öldürün son isteğim..
Nakarat:
Uyanmayı özlersin bazen kendinle
Umutlarına asılırsın sırma bir kendirle
Sırf yaşıyosun diye var olan bir hayat
Birgün karşına çıkar sana o şansı veren bendim der.
Bu böyledir, anlatırsın el dinler

ve el yazar sonra tekrar el dinler.
hoş olan fakat bulamadığım her hissimi
not edip mırılandım dinleyince geldim de..
Aken:
Aşkı yanaklarıma damlatan bir gökyüzünün
koyu bi telvesini hatır saydım ört hüzünü
eskisinden karanlık şu çığlıklarımın
ölüm bile peşindeyken kefenle ört yüzümü
... anlatırsam solar gülün
gözlerinde gizlediğin baharların çalar dünü
gölgesinde hayat bulan bi bitkinin
damarlarıma işlenişi sirkeletiyor külümü
umutla tırmanılan her yokuşa dert ekelim
nasılsa zirvesinde tadacağım sen demini
Yine de parmaklarıma destek olan suretinin
yansıması sol cebimde hatırlatır hasretini
satırlarım hasretini sayfalardan kan damlar
sen bile inanamazsın kalemle kan bağıma
her geceyi uğurlarken sabahlarıma
kederle ızdırabın ortağıydı eski yara