Verse 1: Kayra
Bu mevzu derin, içimi kemir
Alengirli çilingir durmadan çemkir
Devir benim değil, peki ya kimin?
Ataerkil dilin kopartılır beyim

Eğil kafil, tahsilli katil
İşte buna mukabil, lanetim peşinde bil
Günlerim bu yolda, ismim mori de zappa
Arsalarda volta kukaraça oldu balta

Her duvarda yazdı motto her duvarda kanla
Kanımda kaynayan şu öfke belirdi ufukumuzda
Kamaştı gözlerim, sebepsiz delirdim
Lanetli küfürlerle çürüdü kaldı kalbim

Olsun hakikâten be ne olacaksa olsun
Yumruklarıma gerçeküstü cinnetler dolsun
Boğulsun bu alem kendi pisliğinden
Ben eşgalinden ürkülen arabalardan inerken

Nakarat:
Artık ne olacaksa bırak olsun
Simsiyah gecelerde gezerken
Aklıma girmiyo hiç korku
Güneş tepeden kaybolup giderken

Ne olacaksa bırak olsun
Simsiyah gecelerde gezerken
Aklıma girmiyo hiç korku

Verse 2: Da Poet
Arka koltuğun camından yüzümü gördüler Haliç tarafında
Sokaklarda tuhaf yaratıklar
Aradığını bulamazsın ne kadar arasan da
Kaç futbol sahası bizle huzur arasında?

O yüzden Muamma, güzel bi' kadın ismi gibi
Yarına dair belirsiz bütün bildiklerim
Kötü bi' MC gibi tekrar etti günler birbirini
Hepsi gelip geçti bozmadım hiç istifimi

Araçtan indim Çalarken All Eyez On Me
Tabii ki kimsenin umru değildi
Gerçekten bunaldıkça karanlığa eğildim
Ateşin başında ben hariç altı kişiydik

Yanlış anladın beni yanlışa bulaştı dilim
Geride kalmışlara takıldı peşim
Kanım yüreğimden taşıp birden gözlerime çekildi
Yenemedim öfkemi, korkma vakti kimde şimdi?

Verse 3: Sorgu
Eskilere uzanır, bi' ara yazarım
Kızarıp bozarıp yine korkup pis azarım
Karıncalar boyundan büyük arpalar kazanır
Ben de ormanın kralı erkek aslan gibi yatarım

Orası böceklerin pazarı yok tarihini yazan
Yıldız gibi kayarsın git altına takoz al
Mevzu derin pastan yerin altındaki tasta
Nakit bazda kurdularını altı feate bozarım

Geri kalan tecavüz eden dakikalar
Bi' belli belirsiz dillerin altında hakikalar
Çıkmayan baklalar, türlü türlü taklalar
Görünen köyde gözlere batmayan pinokyolar

Gir direk yola yok hiç molan
Boyunda asıl kartona makul dilek dola
Gönder manifestolar, kurduğun tiyatroda
Tüm pozlara dair cebimde rizikosuz fiyaskolar

Verse 4: Savai
Vedayı iftiharla sunar medar-ı intiharım
Yazıyordu mektubunda eski bir ahbabın
Bu ahvalden anlarım. Bu yıl bahar sanırım
Biraz muammaydı ve hatta muallakta yarın

Getirdim selamını bi' gayri müsellanın
O anasının, avradının; hayırsız, küs evladı
Geçirdiği imtihanı, biraz müstesnadır
Bu yüzden adi kıyafetle eşgal bir rüsvadır

Haybeden bir radyodan, numaradan bahaneden
Birbirine dargın hanelerden mahalleler
Yeri belirsiz şehirden efsaneler, yok daha neler?
Bu yüzden ağızdan eksik olmaz burada bana müsaadeler

Mizacımın tarif; aklı beş karış miraçta
Durumun başka hangi malumata ihtiyaçta?
Beyinde fillerim yok oldu bi' kaç ilaçla
Fakat kafada kırk tilki birbiriyle izdivaçta

Nakarat:
Artık ne olacaksa bırak olsun
Simsiyah gecelerde gezerken
Aklıma girmiyo hiç korku
Güneş tepeden kaybolup giderken

Ne olacaksa bırak olsun
Simsiyah gecelerde gezerken
Aklıma girmiyo hiç korku