Bir destan söylesem tiryakilere
Aceb tiryakiler darılır m'ola
Kızıl üzüm olsa koysam beline
Gözü tabakadan ayrılır m'ola

Tiryaki tütünü gayet pek(1) sever
Birini sarmadan birini eğer
Tütün tükenince karıyı döğer
Erkeğim diye de kurulur m'ola

Güzel paranızı vermen tütüne
Yazık ömrünüze bütün bütüne
Düşünün bir kere ondan kötü ne
Bu kötüyle kabre girilir m'ola

Ağızlık tabaka takım beş olur
Yorgunlukta murdar tütün hoş olur
Beş kuruşa kağıt nasıl baş olur
Tutulursa hapse girilir m'ola

Tabaka ambardır ağızlık yaba
Kimi ince sarar kimisi kaba
Dara[ğa]cı kurulsa edemez tövbe
Bunda da(2) bir şifa bulunur m'ola

Kalım kağıt kaba verir dumanı
Öksürük gelince vermez amanı
İmiği saz çalar döşü kemani(3)
Otuz iki makam çalınır m'ola

Tiryakiler durmuş ederler merak
Hele birer daha cigara sarak
Çoluk çocuk çıplak kendi dal....k
Bununla maksada erilir m'ola

Tütünün ağusu ciğeri sarar
İçmeyen fehmetmez içene zarar
Göğüs tutulunca hendeği yarar
Aceb kazma kürek bulunur m'ola

Ruhsati'yim sözüm haklı değil mi
Bu destan tiryaki aklı değil mi
Şimdi kaçak tütün saklı değil mi
Kesede bir tutam(4) bulunur m'ola