Çömelek üstünde bir kara duman
Göreyim Alimi kabire komam
Daha bundan sonra ben iflah olmam

Gitmeyip de köyde kalaydın oğul
Yerine sıramı savaydım oğul

Sene yetmiş iki yazın sıcakta
Yavrumun tabutu gelmiş uçakta
Zöhrem on üçünde İrfan kucakta

Keşke köyünde kalaydın oğul
Yerine canımı vereydim oğul

Köyün içi birden doldu ahali
Dursunum ah çeker perişan hali
Dediler ki ölmüş polisin Ali

Gitmeyip de köyde kalaydın oğul
Yerine sıramı savaydım oğul

Garezin mi vardı Almanya bana
Alimi böyle mi vermiştim sana
Sarı saçlarını koydun al kana

Keşke köyünde kalaydın oğul
Yerine canımı vereydim oğul

Alimi de ağır işe verdiler
Gömleğini tabutuna serdiler
Tren kazasında öldü dediler

Gitmeyip de köyde kalaydın oğul
Yerine sıramı savaydım oğul

Evimizin önü söğüt dikmesi
Yakışmaz Alimin yerde yatması
Bataydı gavurun kârı kisbesi

Keşke köyünde kalaydın oğul
Yerine canımı vereydim oğul

Almanyada acı haber tez geldi
Tutmadı dizlerim bağı çözüldü
Bahçem viran oldu bağım bozuldu

Gitmeyip de köyde kalaydın oğul
Yerine sıramı savaydım oğul

Yedi yavruyu da yetim bıraktın
Dervişin kızını ateşe attın
Yaşlı anacığın bağrını yaktın

Keşke köyünde kalaydın oğul
Yerine canımı vereydim oğul

Mektubunda unutmazdın ananı
Anmadan geçmezdin yengen Sultanı
Özledim diyordun bacın Türkanı

Gitmeyip de köyde kalaydın oğul
Yerine sıramı savaydım oğul

Akraba canlıydın tatlıydı sözün
Sarıydı saçların maviydi gözün
Ellerden neyimiz eksikti bizim

Keşke köyünde kalaydın oğul
Yerine canımı vereydim oğul

Abdullah der giden geriye gelmez
Evlat acısını tatmayan bilmez
Çoğalır derdimiz hiç de eksilmez

Felek tırnağını takıyor oğul
Od düştüğü yeri yakıyor oğul