Kalmamış köyümün zevki neşesi
Çeşmesi çayları akmıyor şimdi
Baharı yağmurlar müjdelemiyor
Ufukta şimşekler çakmıyor şimdi

Bomboş olmuş her yer dereler ıssız
Geceler türküsüz yamaçlar sessiz
Bulunmaz yazıda ne ayak ne iz
Dağlar gariplikten bıkmıyor şimdi

Dönmüyor bu yerden gidenler geri
Dökmüyor kalanlar toprağa teri
Her evden bereket yüküyle sürü
Mor kınalı koçlar çıkmıyor şimdi

Ağaç yok gölge yok güneş yakıyor
İnsan fidan değil fitne dikiyor
Tarlalarda sular boşa akıyor
Kimse bir evlek yer ekmiyor şimdi

Ev bark yurt koymamış şehire göçen
Ne sap çeken var ne ekin biçen
Ne yorulan var ne de ayran içen
Tırpanla başaklar sekmiyor şimdi

Ocak yıkık toplanan yok başına
Dirsek dayanmıyor ocak taşına
Kış günü pişen tarhana aşına
Çocuklar ekmeği sokmuyor şimdi

Çakır dikeni tutmuş yamaçlar yollar
O yoldan yürüyüp geçmiyor kullar
Çelimsiz bedenler nasırsız eller
Bedenler toprak ter kokmuyor şimdi

Sürüler ıslıkla inmez pınara
Korkarım milleti üzer bu yara
Ne sevgi ne saygı ne hürmet ara
Küçük büyüğüne bakmıyor şimdi