Çankaya çalkalandı Özal ölüşün
Aleme bir figan çöktü kavurdu
Hak verdiği emanetin alışın
Çığlıklar ayyuka çıktı kavurdu

Azrail estirdi ecel yelini
Buna kimse katamaz ki elini
Altmış milyon Türkiye'nin belini
Bir acı haberle büktü kavurdu

Mala mülke güvenmeyin boşuna
Felek er geç zehir katar aşına
Nice sultanların şahın başına
Tacını tahtını yıktı kavurdu

Bilmem nazar değdi bilmem göz oldu
Türkiye'min yaz baharı güz oldu
Gözlerden dökülen yaşlar köz oldu
Her düştüğü yeri yaktı kavurdu

Zeynep'in babası Semra'nın beyi
Ahmet'in Efe'nin oydu her şeyi
Korkut'un Yusuf'un büyük ağbeyi
Ahrete göçünü çekti kavurdu

Hak verdiği emanetin tez aldı
Dar günde Azrail kapısın çaldı
Yapacağı işler hep başlı kaldı
Gözü açık gitti baktı kavurdu

Dost ahbap üzüldü kara bağladı
Yerler matem tuttu gökler ağladı
Bu ayrılık ciğerleri dağladı
Felek ecel okun sıktı kavurdu

Deli Hazım kalemine sarıldı
Bin bir ayak bir araya derildi
Ankara'ya sanki mahşer kuruldu
Coştu insan seli aktı kavurdu