Alaca'ya vardım kurulmuş pazar
Sordum Ahmet Mehmet Hasan kalmamış
Hacılar hocalar salonda gezer
Doğru söyleyecek insan kalmamış

Şehirden geç çıktım gün tülu etmiş
Filiğin Ali de at suya tutmuş
Gurur kibir onu kabzımal etmiş
Kalbini turaba basan kalmamış

Ta evvelden bilir idim zatını
Yiğit olan sunar er hürmetini
İleri varınca sürdü atını
Yokladım dizimi derman kalmamış

Biraz yürüyünce yolumdan azdım
Dağ tepe koymadım bir hayli bezdim
Yoruldum üşüdüm canımdan bezdim
Bıyıklar buz tutmuş izan kalmamış

Kardan kıcılıyor dağların başı
İnsan bırakır mı hiç arkadaşı
Tırnağın varsa başını kaşı
Kimseden kimseye ihsan kalmamış

Köyden ses gelince doğrulttum yolu
Kime bildireyim bu garip hali
Söyler inletirim sazdaki teli
Yokladım kendimi lisan kalmamış

Köyümü görünce kuruttum teri
Biraz yürüyünce geçtim ileri
Haydar der muhannet öteden beri
İnsan çakal olmuş aslan kalmamış