Kahbe İzmir duman vardır başında
Arzum kaldı toprağında taşında
Salt ben değil cümle alem peşinde

Ben korkmam ölümden er geç yolumdur
Ele düğün bayram bize zulümdür

Kafes kodum karlı dağın başına
Kanrıla kanrıla öter eşine
Bana verdin verme düşman başına

Ağla derler can sevdiğim ağlaman
Varıp derdim yad ellere söylemen

Kara taşa benzer senin yatışın
Vatansız kuşlara benzer ötüşün
Yuvamıza şahan indi yetişin

Ben korkmam ölümden er geç yolumdur
Ele düğün bayram bize zulümdür

Üç kuş geldi sekti kondu dikene
Öte öte kara bağrı tükene
Koç yiğitler arzu çeker vatana
(Vatan da bir gurbet de bir çekene)

Ağla derler can sevdiğim ağlaman
Varıp derdim yad ellere söylemen

Babındadır deli gönül babında
Can daraldı durman diyor kabında
Elim bağlı darağacı dibinde

Ben korkmam ölümden er geç yolumdur
Ele düğün bayram bize zulümdür

O da gitti ben de gittim inada
Çamursuz taş hiç durmuyor binada
İyi günde dost çoğumuş dünyada
(Kötü günde halin nedir diyen yok)

Ağla derler can sevdiğim ağlaman
Varıp derdim yad ellere söylemen

Gider oldum ahbaplarım darıldı
Gitme diye yar boynuma sarıldı
Bize kısmet gurbet elden verildi

Ben korkmam ölümden er geç yolumdur
Ele düğün bayram bize zulümdür