kime kin ettin de giydin alları
yakın iken ırak ettin yolları
çok mihnetle yetirdiğin gülleri
vardın gittin bir soysuza yoldurdun

sen beni topla da kuşağın kuşan
ayrılır mı senin sevdana düşen
safa geldin diye sarıp sarmaşan
niçin benden muhabbeti kaldırdın.

senin gönlün olsa beni aradın
zülüflerin tel tel eer tarardın
eğer gene ayrılmaksa muradın
niçin beni ateşlere yandırdın.

karac-oğlan der ki bakın hâlime
değirmenler döner çeşmim seline
hiç inanmam yârin yalan diline
ben gönlümü savsalaya bildirdim