Karanlığın ortasındayım yok umut, bir ışık.
Seni ne kadar beklesem de çatlatıyor kin taşı.
Aşk denen yemekten aldığımdan beri bir kaşık,
Kalbim karınca gibi ağırlığından çok dert taşır.
Senin sorun olacağını düşünmedim hiç yarına.
Bu yüzden korkusuzca girdim o yalan diyarına.
Şahit oldu ömrüm bir ömrün ziyanına.
Alt üst oluyor hayatlar kalbin ufak bi zaafına.
En iyi yaptığım şey susmaktı tutsaktım.
Kutsaldır aşk dediğim an kalbimi kul saydın.
Beni tam yedi kere aynı yerden bıçakladın.
Çünkü son sözünde dilin açık bir sustaydı.
Canım hoşçakal, git ona koşmadan.
Seninle ilgili bütün doğrular saçmalar.
Yavaş yavaş başlıyorsun rüyalardan kaçmaya.
umut var unutma, unutma unutmam.
Nakarat x2
Susmak ne yarar ki bilmem
Unutsam kime zarar dilimden
Ne gelirki şu an elimden
Yine yanılırım bu seferde
Tüm sırrım bakışlarında gizli.
İnan kalbim isli ben tek başıma bizdim.
Yapıştırıyor özlem ruhuma kisti.
Görüyorum güneşte zifri, tadı dudağımda ziftin.
Bir başkasına yerleşip, gelipte ser leşi.
Kesintisiz her gece elim kağıtlarla dertleşir.
Alçalmayı biliyordum hayat indirmedi ramaklardan.
Her gün dışarı çıktım bir ton saç bırakıp taraklarda.
Yazdığım her satırda güzelliğin gizli,
Yok olmanla gelen hasretin güzelliği pistir.
Hazırlıksız yakalandım göz yaşımdan haz alansın.
Artık geçtiğim her sokak azda olsa sisli.
Nakarat x3
Susmak ne yarar ki bilmem
Unutsam kime zarar dilimden
Ne gelirki şu an elimden
Yine yanılırım bu seferde