çok iyi hatırlıyorum

büyük ümitlerim hayallerim vardı

içi de birdi dışı da

bu küçük dünyada,

çok iyi biliyorum

sevgilerim vardı

yazı da belliydi kışı da,

aşkta iki kişi isek ne olmuş ki

aşk yalnız başına yaşanılmaz ki

işi bilenler bizler değilmiyiz

onların yaptıkları doğru olmaz ki



öyle böyle değil bu işler

söyle nasıl oluyor kötülükler

şöyle gel deyip kandırıyormusun

her önüne gelenle beraber oluyormusun

bu yaptıkların sana yarar sağlamaz

farkında bile olmadan

hem kendine hem de ona zarar veriyorsun

doğru bir karar dahi veremiyorsun

kalbin yüregin hatta bedenin gerçeği arar sorar

ah seni gidi zavallı bunları hiç bilmiyorsun



hep ben mi seveceğim hep ben mi değer verecegim

hiç mi sevilmeyecegim diyorsun kendi kendine

artık aşktan nefret edip gidiyorsun

onu terk ediyorsun

sonra utanmadan bundan sonra günlük değil

bir ömürlük aşk istiyorum diyorsun



hayali bir sevgilim vardı

deniz mavisiydi gözlerinin rengi

hayal meyal bir sevdigim vardı

hem aldatandı hem de aldanandı

zalimdi acımasızdı vicdansızdı

o gerçek bir yalancıydı.