Verse 1:
Hergün bekledim ben odama güneş doğmadı
Gerçekleşmeyen hayallerim okyanusta demir attı
Bugün ölmediysem tek yanımda tanrı vardı
O yüzdende kimse konuşmasın dostlarım hep yalandı

Benimde hikayem var benimde sevdiklerim
Gökyüzünden yıldız kaydığında tuttuğum dileklerim
Küçük çocuk gibi bazen bitmez isteklerim
Umutsuzluğa kapıldığımda beni bırakmayan meleklerim

Aynı yoldayım ben hiçbir zaman değişmedim
Şimdi yanlızım, çünkü insanları affetmedim
Ne yalanlara tanık oldum sabrettim lan delirmedim
Herkes gelip gitti ben olduğum yerdeyim

Mücadelemi verdim ama kaderle aram düzelmedi
Mutlu olmaya çalışsanda çıkar bigün üzen biri
Kiminin parası bitmez, kiminin derdi
Kimi yaşamayı seçerken kimide ölümü seçti

Nakarat:
Sessiz ol kimse duymasın kimse görmesin
Hayatım nasıl
Tek bi yol kaldı artık oda ölüm
Geriye dönmek istemem ki yok çözüm

Benim hayatım karanlık dolu
Hatıralarımla yaşarım onu
Hergün yaklaşıyo inan herkesin sonu

Verse 2:
Hergün bekledim ben sabırla
İnsanlar kötülük yapmak için sanki birbiriyle yarışta
Bazen umursamadım bende işim yoktu parayla
Omzumdaki onca yükün nedeni neydi yaşımla

Çoğu zaman denedim susmayı sakın kalmayı
Ama hayat istemedi sakın kalmamı
Bazen deliriyosam tek nedeni insanların yalanları
Yanımda olanların derdi ise çıkarları

Özlüyorum tabi eski günleri
En başında müzik yapmak için dolaştığım o cadleri
2007 yılında yazmıştım ilk sözleri
Kaç parça kaç albüm dindirmedi nefretimi

Artık inan gelmiyo içimden müzik yapmak
Kulaklıkta beati açıp kalemi alıp söz yazmak
Aslında herşeyi unutup bi kenarda yaşlanmak
Biranda değil ama yavaş yavaş parçalanmak

Nakarat:
Sessiz ol kimse duymasın kimse görmesin
Hayatım nasıl
Tek bi yol kaldı artık oda ölüm
Geriye dönmek istemem ki yok çözüm

Benim hayatım karanlık dolu
Hatıralarımla yaşarım onu
Hergün yaklaşıyo inan herkesin sonu