Şiirbaz Verse

Gece çökerken bu şehre, sönerken ışıklar
Hiç şaşılacak bir şey değil bak aklımı kaçırmam
Birkaç hayal kurardım yolun en başında
Ben anlıyorum sandım bunu henüz 15 yaşımda

Umut dediğin annemin cennet beyazı saçında
Henüz ölmedim fakat yine de benim mezar taşım var
Saatlerce boşuna hep düşünüp taşınmak
Ve bir gün sordum kendime lan nedir bu dert yaşın kaç?

Hayat bir tiyatro başrol değilsin alış bak
Kanka diyenler işine gelmeyince ölsen karışmaz
Ve insan aslında mağlup eder kendini
Veya kaybeder nefsini hiç başkasıyla yarışmaz

Umudun tükendiğinde hayallerine sarılmak
Betondan olsa kalbin işte o zaman harbi kırılmaz
Çizdiğiniz ahlak dışı sınırlar
Bol pantolonun götüne girsin deyip bu kez sırıtcam

Nakarat N.T.B

Karanlık gecelerin olduğu med cezir
Olmuyor bu yüzden olmuyor
Yalancı suratlardan kaçmam yazıyor
Dolmuyor vakit dolmuyor dolmuyor