Vers 1(Siirbaz)
Ben bi gölgeyim; ve yagmurda ıslanamam.
Hiçbir şeye sahip olamıyorken hiç kimseyi kıskanamam.
Yaşlanamam aksa dahi hızla zaman;
Bu yüzden takvimler hiç ırgalamaz.

Ben bi gölgeyim; ışıgın oldugu her yerde ardındayım.
Hiç kimse bilmiyor fakat herşeyin farkındayım.
Karanlık sırları haykırıyorum senelerdir;
Ya benim sesim,ya senin algın zayıf.

Ben bi gölgeyim; her insanın kılıgına girdim.

Bazen bi katilim,bazen bi hakim.
Bazen bi alimim,bazen bi cahil.
Bazen bi katibim,bazen bi şair.
Bazen ev sahibi,bazen misafir.

Ben bi gölgeyim; ki renksiz bi gövdeyim.
Bazen kalabalık bi metropolde,bazen çöldeyim.
İnsanoglu reddediyor tüm gücüyle görmeyi;
Fakat benimle kalıyor hepsi bekliyorken ölmeyi.

Ben bi gölgeyim.

Vers 2(Ados)
Gönlüm ellerine düşünce bir gün şiirin ve gazelin;
Cümle kainatı gezdim yalnızlıgımı saz edip.
Görünmedim,görülmeyenlerin dışında kimseye.
Bu sükun haline talim ettim bak haz edip.

Bi gölgeyim,karanlık akşamlara sevdalı bi gölgeyim.
Üstüme basmış da geçmiş insanlara söyleyin;
Gocunmadım,direnmedim bile hiç görmeyin!
Görmeyin! görmek istemeyenlerden öndeyim.

Güneşin ömrü kadar varım.
Kadim karanlıkların vücut bulmuş haliyim; bakın!
Zahirin sefasına güldüm de geçtim adım batın;
Bi çift gözle görülemez ki çocuk benim başka katım.

Aşka katık yoklugum,varlıgım intifada.
Ne bilindim,ne de inkar edildim huzurunda.
İncecik sızıyım bilinçlerin kuytusunda.
Bi gölgeyim görülmeyen,huzurun uykusunda.