Verse 1:
Kurumuş bir gözyaşı gözde durur düşmeden
Gözlerim de her daim yolcudur bir düş peşinde
Bir kez olsun sevdiğim de şu hayata küsmesem
Bir ailem huzur dolu gerçek olsa düşlerim de

Düşmediğim de yanımdayken düştüğümde gidenler
Bırakın lan öyleleri zaten gelmesinler
İstemiyom kimseyi çelme takan yüreğime
Emin olun bir daha gelmez yüreğimden düşenler

Gözlerimden düşmeyi yüreğime yeğleyin
Yüreğimden düşenleri unuturum sevmeyi
Sevmeyi bıraktığımı istemem de görmeyi
Bu yüzden görünmezsin artık gözlerimde

Hiç bir zaman yapamam arkandan sövmeyi
Kusura bakma bırakırım artık seni övmeyi
İstiyordum birlikte bir hayatı çözmeyi
Unut dedi gökyüzünden EyvAllah'ı çektim

Verse 2:
Devam yola,Rabb'in büyük,koca hayat önünde
Bilemezsin evvelden neyin vardı kaderde
Geceleri konuşmadan dertleşirdik kamerle
Şizofren olma sakın bir an önce çık evden

Çok erken değil mi yaşım bunu söylemeye
Bence sende delirirsin bunca derdi söylemezsen
Sözün biter,hiç bir derdin bitmeden
Onca duygu yaşarsın bak isimlerini bilmeden

Yürümekten haz alırsın kulaklıkla birazcık
Ados çalar hatırlarsın unuttuğunu bir aydır
Kayra çalar bir hikaye derdi rafa kaldırır
Avare bir Hicvar'ım işte hayat böyledir

Anlaması gerekene basit değil sözlerim
Merak etme unuturum güneşe olan özlemi
Yağmura alışmışken hüzün veren yanıyla
Bir ışık hüzmesini aramayacak gözlerim