Verse 1:
Şimdi nefret etmeli ya, duygular karşılıklı
Bazen kalbin atmasına beyin karşı çıktı sanki
Neyin varsa ellerinden kaydı gitti adeta
Bu sahne aklından hiç çıkmayan kötü bir hatıra

Şu maskelerden, zamanla kurtulurlar sanardım
Bilirdim yalanları, kimse kırılmasın kanardım
Bi' ben mi kanardım yürekten? Sorunlar üretmem de
Bunla alakalı, artık karşı çıkıp diretmem

Çünkü hepsi öyle boş bi' çabalama ki sıkıldım
Dört duvarda kalem, kağıt, müzikle ben tıkıldık
Karanlıkta bir fener demek bu düşmemek
Belki karanlıkla iyi geçinip aydınlığa küsmemek

Zaten hep fesattınız, çıkarla arkadaştınız
Hep arkadaydınız önümden ekmek almanız kolay mı?
Ölümle dans, yönüm defans, bu tek nüans
Yalnızlıktan korkmuyorum demek belki hep bi' ağız

Nakarat x2:
Geri geldiysen, zaman akar ya hep kendinden
O da tabi derdinden, diyemedim geldim ben



Verse 2:
Zamanla parçalandı düşlerimde gördüğüm resim
Gidenlerde gelmeyecek kesin! Peki!
Dışardan izleyenler delirmiş desin
Herşeyin en doğrusunu bilenlerden misin yani?

Direnmeler boşa bazen, bilenmeler çokça
Halâ çocuksan eğer o vakit geçer hoşça
Bu bahsi geçen kelime devam etse bizde kalmaya
Hoşça yerini bırakmıştır artık hoşçakallara! Ne yani?

Bu kelimeye gönül mü koymak gerekir?
Say bakalım hayatından kaç korkak eledin?
Büyüdüğümde süper kahraman olmayı diledim!
Belki olabilirdim ancak evde yoktu pelerin

Çaresizlik engebeli her yolu denettirir
Kazan ya da kaybet önce denemek gerek midir?
Tek bildiğimse her karara cesaret gereklidir
Çünkü deli olmak bunu gerektirir.

Nakarat x2:
Geri geldiysen, zaman akar ya hep kendinden
O da tabi derdinden, diyemedim geldim ben