Hani nasıl derler,aşık olmak,tutulmak birine
Sanki dünyaya gelmenin tek sebebi o imiş gibi sevmeye
Onun adını yazmadığında kalem küsüyormuşcasına deftere
Ya da öl dese ölmek için beklemek her saniye
Gel gelelim bir de bu duyguları söyleyememek var
Kimine göre platonik,kimine göreyse korkaklık
Tabii böyle olunca,günler geceler olduğundan fazla uzar
Gibi gelir sevene ve o umutsuzluk rüzgarı esmeye başlar
Oturup konuştuğunda,onun bir Canım demesi bile uçurur kalbi
Adeta ucu bucağı olmayan bir çölde suya kavuşmak gibi
Gözleri gözlerine dokunduğunda,bedenin titrer
Ne yapacağını bilemez,saçmalarsın konuşurken az da olsa
Her önüne gelen seni seviyorum der ama sen diyemezsin bu lafı
Çünkü o senin için herkes değildir,söyleyemez susarsın sadece
Bu suskunlukta acı verir sana,haykırırsın odanda kendi kendine
Yakarsın bir sigara ve dumanı tüter gözyaşı denizinde çaresizce

Gözlerim ağlar günlerim sensiz
Sözlerin dağlar,düşlerim sessiz
Bir kere gelsen bir kere duysan
Sarılsanda hiç bırakmasan
Çevrendeki herkes akıl verir şöyle konuş böyle konuş diye
Kendilerine fazla gelen aklı sana verirler cömertçe
Ama kimse senin onu ne kadar sevdiğini bilmez,bilemez
Bu yüzden yine kendi korkak düşüncelerinle kalırsın ortada
Bırak hadi gireyim o handan vazgeçtim dünyadan
Aklımı alan aklımdan çıkmayan gözlerin geceleri ufalan
Talan oldu sensiz dünyam,eğer yalan söylüyorsam
Azrail teslim alsın canımı hemde hiç acımadan
Sana olan içimdeki bu sevgi heves değildi vazgeçmem
Kader derim kısmet derim senden başkasına kör gözlerim
Adınla başlar günlerim,aşkınla yanar yüreğim
Her saniye seni düşünen biri var işte o benim
İşte ben öyle yaşıyorum,belki de yaşadığımı zannediyorum
Her gece hayalinle sevişen rüyalarımdan gidince,kabus görmüş gibi uyanıyorum
Hayalinle daha çok aşk yaşamak için,sabah olmasın diye geceye yalvarıyorum
İşte o benim,sense mabedim,işte o benim sana tapan