kendimi kaybettim dile gelemedi kaybolan hayatım ağladım hep
gözümde kin yoruldum artık kalmadı gayret beni göremedi kimse
uzak olur her günüm huzur peşinde gülemedi gözlerim uzun dönemde
hava soğuk her gecem sokakta geçiyo hava soğuk her gece yüreğim yanıyo
kalabalık her yer yalnız kaldım bulamadım hala kendimi nerdeyim
kapanmaz artık yaram çok derin kafamda bin türlü sorun dolaşır
ateşler içine çekiyo bu bedeni şeytan içimde bırakmıyo elimi
yolumu da bilmem döner dolaşırım sorular hep aklımı karıştırır durur
uzun mesafe bu hayat maratonu yarışta kaybettim mutluluğu
dökemem içimi dilim de dönmez zaten kaybettim yarınımı ben
her sokak aynı yolum değişmez bira benim hayatta tek dostum
ağlarım ama ölümüme değil elbet yarınım ahiret olsa da küsmem
kalbim ağrıyo sevdiklerim de gittiler artık kalmadı kimsem
harbim bitti yaralarım artık daha derin ve saramaz bi kişi bile
hayat acımıyo düşeni de tekmeliyo kalemimi kırmış dost dediklerim


ölemedim hala can çekişiyorum günü gelir elbet kurtulurum ben
gözlerimi kapatıp düşünüyorum ceza çekiyorum ne yaptım ki ben
herkes düşman belledi yüzümü bıktım sürekli darbe yemekten
kime güveniyosam kazık atıp kaçıyo yalnız kalmış olan yine ben